10 βασικές επεξηγήσεις ως προς τις αλλαγές που έρχονται στο κληρονομικό δίκαιο:Τι έχουμε να περιμένουμε;

10 βασικές επεξηγήσεις ως προς τις αλλαγές που έρχονται στο κληρονομικό δίκαιο:Τι έχουμε να περιμένουμε;

Πρόσφατα μάθαμε για την συνάντηση στο Υπουργείο Δικαιοσύνης όπου παρουσιάστηκαν οι επερχόμενες-και ριζικές-αλλαγές που αναμένονται στο κληρονομικό δίκαιο.Οι νομοθετικές τροποποιήσεις φαίνεται ότι αφορούν μεγάλη νομοθετική ύλη και θα έχει ενδιαφέρον το πώς θα εφαρμοστούν στην πράξη.Σε αυτό το κείμενο θα δούμε όλες τις αλλαγές που έχουν αναγγελθεί και αρκετές λεπτομέρειες για κάθεμια από αυτές.Επίσης θα συγκρίνουμε το νομικό καθεστώς που ισχύει σήμερα με εκείνο που θα ισχύει τους επόμενους μήνες,εφόσον οι παραπάνω αλλαγές αποτελέσουν ψηφισμένο νόμο.

1.Τι προβλέπει το νομοσχέδιο σχετικά με τις αλλαγές στο κληρονομικό δίκαιο;

Οι κυριότερες αλλαγές που σχεδιάζονται να εφαρμοστούν στο κληρονομικό δίκαιο αφορούν την ανάδειξη του θεσμού της κληρονομικής σύμβασης, που χρησιμοποιείται ευρέως σε δίκαια της ηπειρωτικής Ευρώπης, όπως η Αγγλία. Παράλληλα, αλλαγές θα δούμε και ως προς τις ελεύθερες ενώσεις προσώπων, όπου ο νόμος θα παρέχει κληρονομικό δικαίωμα στον/στην σύντροφο, εφόσον η ελεύθερη ένωση έχει διαρκέσει για ορισμένο χρονικό διάστημα και έχει ικανοποιηθεί το κληρονομικό δικαίωμα των πλησιέστερων συγγενών.

Όσον αφορά τις αλλαγές στην δημοσίευση των διαθηκών, για τις οποίες θα μιλήσουμε αμέσως παρακάτω, οι αλλαγές αυτές έχουν πραγματοποιηθεί ουσιαστικά από το καλοκαίρι που μας πέρασε. Τότε ο νόμος που αφορούσε την τροποποίηση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, με στόχο να ελαφρύνει τα δικαστήρια από φόρτο υποθέσεων, ανέθεσε στους συμβολαιογράφους την δημοσίευση των διαθηκών στο εξής. Είχε προηγηθεί και η ανάθεση στους δικηγόρους της έκδοσης κληρομητηρίων, ενός επίσης χρήσιμου θεσμού στο κληρονομικό δίκαιο.

Οι αλλαγές για τις οποίες θα μιλήσουμε παρακάτω ενδέχεται να επεκταθούν και σε άλλους θεσμούς του κληρονομικού δικαίου που δεν έχουν (πλέον) μεγάλη χρησιμότητα και εφαρμογή. Έχοντας θέσει ως στόχο τον εκσυγχρονισμό και την απλοποίηση του συνόλου του κληρονομικού δικαίου, ο νομοθέτης δεν αποκλείεται να προχωρήσει και στην κατάργηση θεσμών που δεν συμβαδίζουν με το πνεύμα της σύγχρονης εποχής, όπως οι έκτακτες διαθήκες, το κληρονομικό καταπίστευμα, ώστε να αντικατασταθούν από θεσμούς με μεγαλύτερη πρακτική εφαρμογή.

2.Ποιες αλλαγές έρχονται ως προς τις διαθήκες;

Παρά τις αρχικές εξαγγελίες, οι ιδιόγραφες διαθήκες δεν θα καταργηθούν και επομένως, θα εξακολουθούν να αποτελούν έναν έγκυρο τρόπο για να διανείμει κάποιος την περιουσία του. Θα ισχύουν όμως οι ίδιοι κανόνες που ίσχυαν και πριν, δηλαδή η διαθήκη οφείλει να είναι γραμμένη με το χέρι του διαθέτη, να υπογράφεται και να χρονολογείται από τον ίδιο. Η σύνταξη της διαθήκης με τα μέσα της τεχνολογίας δεν φαίνεται να ρυθμίζεται από τον νόμο, λόγω της αδυναμίας εξακρίβωσης του γραφικού χαρακτήρα εκείνου που την συντάσσει.

Όταν η ιδιόγραφη διαθήκη δημοσιεύεται από τους πλησιέστερους συγγενείς και κληρονόμους του θανόντα, τότε η διαδικασία είναι πιο απλή, καθώς αρκεί να προσκομιστεί πιστοποιητικό εγγυτέρων συγγενών, πιστοποιητικό περί μη αποποίησης κληρονομικού δικαιώματος, και πιστοποιητικό ληξιαρχικής πράξης θανάτου. Όπως θα συζητήσουμε και παρακάτω, η δημοσίευση πλέον γίνεται από διορισμένο συμβολαιογράφο, κάτι που προσδίδει τεράστια ταχύτητα και ευελιξία στην γνωστή σε όλους διαδικασία.

Στην περίπτωση όμως, που η ιδιόγραφη διαθήκη δημοσιεύεται από πιο μακρινούς συγγενείς του κληρονομουμένου, τότε με τις νέες νομοθετικές αλλαγές θα απαιτείται να γίνει γραφολογική πραγματογνωμοσύνη και να εξεταστούν με όρκο μάρτυρες σχετικά με την γνησιότητα και το περιεχόμενο της διαθήκης. Στόχος της ρύθμισης αυτής είναι να καταπολεμήσει τα αυξημένα ποσοστά πλαστογραφίας διαθηκών που καταγράφονται στην Ελλάδα, ιδίως από μακρινούς συγγενείς του κληρονομουμένου, με τον οποίο ενδεχομένως δεν είχαν ισχυρούς προσωπικούς δεσμούς.

3.Θα αλλάξουν οι τρόποι που κληρονομεί κάποιος σήμερα;

Μια πρόταση του Υπουργείου αφορά και την τροποποίηση του εξ αδιαθέτου ποσοστού με βάση το οποίο κληρονομεί ο/η σύζυγος που επιζεί. Μέχρι σήμερα, το ποσοστό αυτό ορίζεται στο ¼ της κληρονομίας εφόσον ο/η σύζυγος που επιζεί κληρονομεί μαζί με τα τέκνα/εγγόνια του κληρονόμου. Το παραπάνω ποσοστό διαμορφώνεται στο ½ επί της κληρονομίας, εφόσον ο/η σύζυγος που επιζεί κληρονομεί μαζί με αδερφούς/ξαδέρφια του κληρονομουμένου (υπό την προϋπόθεση ότι τα τέκνα/εγγόνια του θανόντος δεν κληρονομούν).

Η νομοθετική αλλαγή εδώ αφορά την διαμόρφωση του εξ αδιαθέτου ποσοστού με βάση το οποίο κληρονομεί ο/η σύζυγος που επιζεί στο 1/3 της κληρονομίας. Σίγουρα αυτή η ρύθμιση θα ωφελήσει τον/την σύζυγο όταν κληρονομεί με τα τέκνα/εγγόνια του θανόντα (το 1/3 είναι μεγαλύτερο από το ¼ επί της κληρονομίας). Από την άλλη όμως, σε περίπτωση που, δεν υπάρχουν τέκνα/εγγόνια, ο/η σύζυγος που επιζεί θα κληρονομούσε με το ισχύον δίκαιο μεγαλύτερο μέρος της κληρονομίας (1/2 επί της κληρονομίας) αντί για το 1/3 που θα κληρονομεί στο εξής.

Δεν έχει διευκρινιστεί εάν το ποσοστό 1/3 με το οποίο κληρονομεί ο/η σύζυγος που επιζεί θα είναι πάντα σταθερό ή θα αλλάζει ανάλογα με τους συγγενείς με τους οποίους ο/η σύζυγος καλείται στην κληρονομία. Σήμερα, πάντως, εάν δεν υπάρχει κανένας συγγενής του κληρονομουμένου κατά τον χρόνο θανάτου του, ο/η σύζυγος λαμβάνει ολόκληρη την κληρονομία. Φυσικά, όλα τα παραπάνω που αναφέρουμε, εφαρμόζονται μόνο στην περίπτωση που δεν είχε συνταχθεί/βρεθεί διαθήκη του κληρονομουμένου και η κληρονομία ρυθμίζεται από τον νόμο.

4.Τι είναι η κληρονομική σύμβαση;Ποια είναι η σημασία της;

Ως κληρονομική σύμβαση εννοούμε την σύμβαση εκείνη με βάση την οποία ο κληρονομούμενος συμβάλλεται με τους (μελλοντικούς κληρονόμους του και με την οποία καθορίζονται τα περιουσιακά στοιχεία και το ποσοστό με βάση το οποίο ο κάθε κληρονόμος θα κληρονομήσει. Εφόσον υπάρχει τέτοια σύμβαση, τότε δεν είναι αναγκαίο να συνταχθεί διαθήκη από τον κληρονομούμενο, ενώ οφείλουμε να αναφέρουμε ότι αυτού του είδους οι συμβάσεις απαγορεύονταν μέχρι σήμερα στην Ελλάδα για να μην περιορίζεται η βούληση του κληρονομουμένου.

Το 1ο είδος κληρονομικής σύμβασης που θα εισαχθεί με το νέο δίκαιο μοιάζει με αυτό που αναφέραμε προηγουμένως. Ωστόσο η κληρονομική σύμβαση δεν πρέπει να είναι ανήθικη/να περιορίζει την ελευθερία των κληρονόμων (με αιρέσεις και όρους) προκειμένου οι τελευταίοι να λάβουν τα αντικείμενα της κληρονομίας. Σημαντικό είναι επίσης, να μην θίγονται τα ελάχιστα ποσοστά του κάθε κληρονόμου επί της κληρονομίας, όπως αυτά καθιερώνονται από τον θεσμό της νόμιμης μοίρας, που ισχύει αναγκαστικά στο κληρονομικό δίκαιο για την προστασία των κληρονόμων.

Το 2ο είδος κληρονομικής σύμβασης αφορά την δυνατότητα παραίτησης ορισμένου κληρονόμου από το κληρονομικό δικαίωμα του επί της κληρονομίας. Στην κληρονομική σύμβαση δηλαδή, θα μπορεί να περιλαμβάνεται ρητά τέτοια συμφωνία, εφόσον η νόμιμη μοίρα του κληρονόμου έχει καλυφθεί από όσες παροχές ο τελευταίος έλαβε εν ζωή από τον κληρονομούμενο. Και εδώ χρειάζεται προσοχή, για να αποφευχθούν οι ανήθικες συμφωνίες που θα ευνοούσαν ορισμένους κληρονόμους σε βάρος άλλων.

5.Η νόμιμη μοίρα σαν θεσμός παίρνει νέα μορφή;

Όταν αναφερόμαστε στην νόμιμη μοίρα ενός κληρονόμου, μιλάμε για το ελάχιστο ποσοστό επί της κληρονομίας που δικαιούται κάθε κληρονόμος ανεξάρτητα από το εάν έχει συνταχθεί ή όχι διαθήκη από τον κληρονομούμενο. Το ποσοστό της νόμιμης μοιράς κάθε κληρονόμου είναι το μισό από το αντίστοιχο εξ αδιαθέτου ποσοστού του κληρονόμου, εάν δηλαδή δεν υπήρχε διαθήκη. Για παράδειγμα, η νόμιμη μοίρα των 2 τέκνων του κληρονομουμένου είναι ¼ έκαστο, λόγω του ότι η εξ αδιαθέτου μερίδα του καθενός είναι ½ επί της κληρονομίας.

Στην περίπτωση που η νόμιμη μοίρα ενός κληρονόμου προσβάλλεται (επειδή οι υπόλοιποι κληρονόμοι έλαβαν περιουσιακά στοιχεία πολύ μεγαλύτερα από αυτά που δικαιούνταν), τότε ο κληρονόμος αυτός, μπορεί να ασκήσει αγωγή μέμψης άστοργης δωρεάς, εναντίον όλων των κληρονόμων και για όλα τα περιουσιακά στοιχεία της κληρονομίας, προκειμένου όλες οι δωρεές που ο θανών έκανε εν ζωή στους άλλους κληρονόμους, να ανατραπούν και να συμπληρωθεί αντίστοιχα η νόμιμη μοίρα του κληρονόμου που προσβάλλεται. Αυτή είναι η εμπράγματη έννοια της νόμιμης μοίρας στην οποία αναφέρονται πολλοί.

Η πρόταση του Υπουργείου Δικαιοσύνης, αφορά την μετατροπή της νόμιμης μοίρας από εμπράγματη σε ενοχική αξίωση=αντί ο κληρονόμος του οποίου η νόμιμη μοίρα θίγεται να ασκεί αγωγή εναντίον των υπολοίπων κληρονόμων, ο ίδιος θα μπορεί να ασκεί προσωπικά αγωγή εναντίον άλλου κληρονόμου προκειμένου να αξιώσει την απόδοση στον ίδιο ορισμένου περιουσιακού στοιχείου για να συμπληρωθεί η νόμιμη μοίρα. Με αυτόν τον τρόπο, θα επιλύονται συντομότερα οι διαφορές επί της κληρονομίας και χωρίς να αναμειγνύονται όλοι οι κληρονόμοι (ακόμη και εκείνοι που ενδεχομένως δεν ευθύνονται για την προσβολή της νόμιμης μοίρας).

6.Πώς διαμορφώνεται πλέον η ευθύνη του κληρονόμου για τα χρέη της κληρονομίας;

Μέχρι σήμερα, εφόσον ο κληρονόμος αποδεχόταν την κληρονομική του μερίδα, τότε συμμετείχε τόσο στο ενεργητικό όσο και στο παθητικό της κληρονομίας. Δηλαδή, αν ο κληρονόμος αποδεχόταν κληρονομική μερίδα 1/3, τότε θα ήταν υπόχρεος για την πληρωμή των χρεών της κληρονομίας σε ποσοστό 1/3 (της κληρονομικής του μερίδας δηλαδή). Μια λύση για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο, ήταν η αποδοχή της κληρονομικής μερίδας με το ευεργέτημα της απογραφής, όπως έχουμε συζητήσει και σε άλλο κείμενο μας παλιότερα.

Για να γίνει όμως η αποδοχή της κληρονομικής μερίδας με το ευεργέτημα της απογραφής, είναι αναγκαίο να προηγηθεί δικαστική εκκαθάριση της κληρονομίας, μια διαδικασία αρκετά χρονοβόρα και με αυξημένο κόστος για τον κληρονόμο, ο οποίος τελικά θα λάμβανε όποιο ενεργητικό απέμενε στην κληρονομία μετά την πληρωμή όλων των οφειλών. Αυτός ήταν και ο λόγος που παρατηρήσαμε τα τελευταία χρόνια τεράστια ποσοστά αποποιήσεων κληρονομιών από κληρονόμους, οι οποίοι δεν μπορούσαν να αποπληρώσουν τα αυξημένα χρέη που συνόδευαν τις τελευταίες.

Το νέο δίκαιο εστιάζει στην αποδοχή της κληρονομικής μερίδας από τον κληρονόμο χωρίς τα χρέη που την συνοδεύουν. Πρόκειται για ένα εγχείρημα αρκετά πρωτοποριακό για την Ελλάδα, στο οποίο θα πρέπει να υπάρχει μέριμνα για την προστασία του δανειστή του κληρονομουμένου. Ο λόγος είναι απλός: Θα υπάρχει μεγάλη διστακτικότητα στις συναλλαγές, εάν κάποιος γνωρίζει ότι, σε περίπτωση θανάτου του οφειλέτη του, δεν πρόκειται να λάβει την παροχή του (χρηματική ή άλλη) αφού κανένας κληρονόμος δεν θα έχει ευθύνη για τα χρέη.

7.Πώς δημοσιεύονται οι διαθήκες σήμερα;

Όπως έγινε γνωστό, από την 1η Νοεμβρίου και έπειτα, οι διαθήκες μπορούν να δημοσιεύονται από τους αρμόδιους συμβολαιογράφους με την διαδικασία να είναι η εξής: Οι κληρονόμοι καταθέτουν την διαθήκη στον συμβολαιογράφο μαζί με όλα τα αναγκαία πιστοποιητικά και ο τελευταίος προβαίνει εντός 10 ημερών στην δημοσίευση της διαθήκης στο ειδικό βιβλίο διαθηκών (που πλέον είναι ηλεκτρονικό στην διεύθυνση diathikes.gr) και αποστέλλει σχετική ειδοποίηση προς το πρωτοδικείο του τόπου κατοικίας του κληρονομουμένου.

Μάλιστα με νεότερο νόμο που ψηφίστηκε πριν από λίγες ημέρες, ο νομοθέτης δίνει την δυνατότητα σε όσους είχαν καταθέσει αίτηση στο αρμόδιο πρωτοδικείο για δημοσίευση διαθήκης πριν την 1η Νοεμβρίου (όπου ξεκίνησε να εφαρμόζεται το νέο σύστημα) να αποσύρουν την αίτηση τους από το δικαστήριο. Αυτή η απόσυρση της αίτησης γίνεται με δήλωση στον γραμματέα, και στην συνέχεια, οι κληρονόμοι μπορούν να απευθυνθούν σε συμβολαιογράφο για να ακολουθήσουν την ταχύτερη διαδικασία που περιγράψαμε παραπάνω.

Επομένως, ακόμη και αν ο θάνατος του κληρονομουμένου συνέβη πριν την 1η Νοεμβρίου, η διαθήκη του μπορεί να δημοσιευθεί από συμβολαιογράφο (εφόσον φυσικά δεν πρόκειται για δημόσια διαθήκη, γιατί αυτού του είδους η διαθήκη είναι από μόνη της δημόσιο έγγραφο και άρα δεν απαιτείται δημοσίευση). Οφείλουμε να αναφέρουμε ότι, με βάση τον νόμο, όλες οι διαθήκες που κατατίθενται για δημοσίευση από τις 16 Σεπτεμβρίου 2026 και έπειτα θα δημοσιεύονται υποχρεωτικά από συμβολαιογράφους και όχι από τα δικαστήρια.

8.Πώς θα κληρονομούν όσοι συνδέονται με σύμφωνο συμβίωσης;

Το σύμφωνο συμβίωσης, ως τρόπος ένωσης μεταξύ 2 προσώπων, έχει καθιερωθεί νομοθετικά στην Ελλάδα εδώ και μια δεκαετία. Ήδη από την έναρξη της εφαρμογής του σαν θεσμός, είναι νομικά ίσο με τον γάμο ως προς όλες τις συνέπειες που έχουμε αναλύσει κατά καιρούς όσον αφορά αυτόν τον θεσμό. Ωστόσο, ο νομοθέτης δεν είχε ορίσει ρητά τι ισχύει σε σχέση με όσους συνδέονται μεταξύ τους με σύμφωνο συμβίωσης και επιθυμούν ή όχι να κληρονομήσουν ο ένας από την περιουσία του άλλου.

Με τον νέο νόμο, όσοι έχουν συνάψει μεταξύ τους σύμφωνο συμβίωσης θα έχουν τα ίδια κληρονομικά δικαιώματα που θα είχαν σε περίπτωση τέλεσης γάμου. Επομένως, τα όσα αναφέραμε παραπάνω, εφαρμόζονται ίδια και απαράλλακτα και στην περίπτωση σύναψης συμφώνου συμβίωσης. Φυσικά, απαιτείται το σύμφωνο συμβίωσης να παραμένει έγκυρο και ενεργό μέχρι τον θάνατο κάποιου από τους συμβίους, διαφορετικά ο/η άλλος σύμβιος/α θα χάσει το κληρονομικό δικαίωμα, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην περίπτωση της λύσης του γάμου με διαζύγιο.

Όσοι βρίσκονται σε ελεύθερη ένωση μεταξύ τους (χωρίς δηλαδή να έχουν συνάψει γάμο ή σύμφωνο συμβίωσης) θα έχουν κληρονομικό δικαίωμα στην περιουσία του θανόντος εφόσον δεν υπάρχουν άλλοι συγγενείς που προηγούνται κατά την σειρά της εξ αδιαθέτου διαδοχής. Εδώ οφείλουμε (με μεγάλη επιφύλαξη) να αναφέρουμε ότι το νέο δίκαιο θα απαιτεί να υπάρχει και αίτηση του/της συντρόφου προς το δικαστήριο εντός 4 μηνών από τον θάνατο του κληρονομουμένου, προκειμένου να αναγνωριστεί το κληρονομικό δικαίωμα. Αυτή η διαδικασία όμως χρειάζεται μεγάλη μελέτη και ρύθμιση από τον νόμο που θα δούμε τους επόμενους μήνες.

9.Χρειάζεται νομοθετική παρέμβαση και σε άλλα ζητήματα;

Είναι πολύ πιθανό να δούμε αλλαγές σε διάφορους θεσμούς του κληρονομικού δίκαιου, ορισμένοι από τους οποίους δεν αποκλείεται να οδηγηθούν σε κατάργηση. Ας τους δούμε αναλυτικά:

  • Ο θεσμός των έκτακτων διαθηκών (δηλαδή διαθηκών που συντάσσονται εν πλω/σε πολέμους/εκστρατείες κλπ) έχει πολύ μικρή απήχηση τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτός ο θεσμός είχε δημιουργηθεί ήδη από τις πρώτα έτη ύπαρξης του κληρονομικού δικαίου και απηχούσε αντιλήψεις άλλων εποχών. Μολονότι ρυθμίζει αρκετά χρήσιμα θέματα, η μη εφαρμογή του στην πράξη ενδέχεται να τον οδηγήσει σε κατάργηση, προκειμένου να πάρουν την θέση του νεότεροι θεσμοί που θα ενσωματώνουν (και) τα μέσα της τεχνολογίας, ώστε να συμβαδίζουν με την σημερινή πραγματικότητα.
  • Ο θεσμός της δικαστικής εκκαθάρισης της κληρονομίας, όπως συζητήσαμε και πριν, αποσκοπεί στην πληρωμή των χρεών της κληρονομίας ώστε ο κληρονόμος να λάβει το ενεργητικό της κληρονομίας και να μην έχει οποιαδήποτε ευθύνη για τα χρέη της. Λόγω του ότι η νέα ρύθμιση θα αφορά την μη ευθύνη του κληρονόμου για τα χρέη της κληρονομίας, δεν αποκλείεται να δούμε νομοθετικές τροποποιήσεις σε αυτόν τον θεσμό, ώστε να εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα του κληρονόμου και να γίνει ταχύτερος στην πράξη, αποφεύγοντας με αυτόν τον τρόπο τις πολύμηνες καθυστερήσεις σχετικά με το ενεργητικό της κληρονομίας.
  • Ο θεσμός του καταπιστεύματος υπάρχει εδώ και πολλά έτη στο κληρονομικό δίκαιο, ωστόσο δεν αξιοποιείται πρακτικά από τους κληρονομούμενος. Ο λόγος είναι ότι ο παραπάνω θεσμός, έχει προέλευση από το ηπειρωτικό δίκαιο (κυρίως στην Αγγλία) όπου έχουν διαμορφωθεί εντελώς διαφορετικές οικονομικές και εμπορικές συνήθειες. Όπως είχαμε γράψει πέρσι όπου και αναλύσαμε αυτόν τον θεσμό με λίγα λόγια, ο νομοθέτης χρειάζεται να παρέμβει για να καταστήσει ελκυστικό τον θεσμό του καταπιστεύματος προς τους κληρονομούμενους, ακόμη κι αν χρειαστεί να προχωρήσει στην απλοποίηση του.

10.Πώς (θα) ρυθμίζεται στο εξής ο θεσμός της κληρονομικής αναξιότητας;

Όπως γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, ένας κληρονόμος μπορεί να κηρυχθεί ανάξιος να κληρονομήσει (και άρα να αποκλειστεί εξ ολοκλήρου από την κληρονομία) εάν προσέβαλε την ζωή του διαθέτη/συγγενούς του διαθέτη όσο ζούσε ο τελευταίος, προκειμένου να ωφεληθεί στο κληρονομικό του δικαίωμα. Άλλα παραπτώματα αποτελούν η απειλή του κληρονόμου εναντίον του διαθέτη ώστε να τροποποιήσει την διαθήκη του ή ακόμη και η καταστροφή/πλαστογραφία διαθήκης, πάντα με στόχο ο ανάξιος κληρονόμος να λάβει (παράνομα) ορισμένο όφελος από την κληρονομία.

Η αναξιότητα του κληρονόμου επέρχεται αυτοδίκαια από τον νόμο, ωστόσο απαιτείται να ασκηθεί αγωγή αναγνώρισης της αναξιότητας εκ μέρους των υπόλοιπων κληρονόμων ή ακόμη και σχετική ένσταση σε δίκη που αφορά την κληρονομία. Αφότου η παραπάνω αγωγή γίνει τελεσίδικα δεκτή από το δικαστήριο, τότε κηρύσσεται και επίσημα η αναξιότητα του κληρονόμου, και εφόσον ο τελευταίος είχε στο ενδιάμεσο λάβει περιουσιακά στοιχεία από την κληρονομία, τότε οφείλει να τα επιστρέψει στους νόμιμους κληρονόμους του θανόντα.

Σε αυτό το σημείο, το νομοσχέδιο του Υπουργείο προτείνει μια τροποποίηση=όποιος κληρονόμος του διαθέτη έχει καταδικαστεί ποινικά τα προηγούμενα έτη για προσβολή της υγείας/ζωής/σωματικής ακεραιότητας του κληρονομουμένου, θα θεωρείται αυτοδικαίως από τον νόμο ως ανάξιος να κληρονομήσει και θα αποκλείεται από την κληρονομία. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα είναι αναγκαίο να ασκηθούν αγωγές από τους άλλους κληρονόμους και να ξεκινήσουν δικαστικοί αγώνες με μεγάλη διάρκεια και οικονομικό κόστος για όλους.

Καλές γιορτές σε όλους με υγεία!

Δίπλα στον πελάτη και τις ανάγκες του.

Αθηνά Κοντογιάννη-Δικηγόρος

Όσα αναφέρονται παραπάνω δεν αποτελούν νομικές συμβουλές και ουδεμία ευθύνη φέρεται για αυτές.Για περισσότερες πληροφορίες,επικοινωνήστε μαζί μας.