Στην σύγκριση μεταξύ δικαστικής απόφασης και διαταγής πληρωμής,η ταχύτητα των συναλλαγών και η μείωση των εξόδων οδηγεί σίγουρα προς την 2η.Αυτό είναι και το κυριότερο νομικό μέσο των τραπεζών για να διεκδικούν δικαστικά τις οφειλές τους από τους δανειολήπτες.Ας δούμε σε αυτό το κείμενο πώς λειτουργεί στην πράξη η διαταγή πληρωμής,τι διαφορές έχει από μια ”κανονική” δικαστική απόφαση καθώς και το πώς μπορεί να αμυνθεί ο οφειλέτης εναντίον αυτής.

1.Τι είναι η διαταγή πληρωμής;

Με τον συγκεκριμένο όρο εννοούμε εκείνη την πράξη του δικαστή που εκδίδεται μετά από αίτηση του δανειστή, και έχει ως στόχο να διαγνωστεί δικαστικά η απαίτηση του εναντίον του οφειλέτη ώστε να μπορεί να γίνει αναγκαστική εκτέλεση στην περιουσία του τελευταίου για την είσπραξη του χρέους. Πρέπει να τονίσουμε ότι η διαταγή πληρωμής δεν είναι δικαστική απόφαση, αφού ο οφειλέτης δεν καλείται από το δικαστήριο για να προβάλλει τους ισχυρισμούς του εναντίον της διαταγής πληρωμής. Αυτό έχει σαν συνέπεια να μην παράγεται δεδικασμένο καταρχήν από την διαταγή πληρωμής=δεν θεωρείται ως δεδομένη η χρηματική απαίτηση του δανειστή εναντίον του οφειλέτη ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν αποδεικτικό μέσο και σε επόμενες δίκες μεταξύ τους.

Εκτός αυτού, η διαταγή πληρωμής αποτελεί εκτελεστό τίτλο για έναρξη αναγκαστικής εκτέλεσης αμέσως μόλις εκδοθεί. Αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να ασκηθούν τα ένδικα μέσα εναντίον αυτής ή να περιμένουμε να περάσουν άπρακτες οι προθεσμίες για άσκηση τους, κάτι που θα είχε σαν αποτέλεσμα να χαθεί πολύτιμος χρόνος και αργότερα να μην είναι δυνατή η ικανοποίηση της αξίωσης του δανειστή από την περιουσία του οφειλέτη. Ωστόσο, αυτή η άμεση εκτελεστότητα της διαταγής πληρωμής μπορεί να ανασταλεί με την κατάθεση αίτησης αναστολής από τον οφειλέτη, όπως θα δούμε παρακάτω, η οποία ανατρέπει εν μέρει το χαρακτηριστικό της άμεσης εκτελεστότητας της διαταγής πληρωμής.

2.Με ποια διαδικασία μπορεί να εκδοθεί;

Για να γίνει δεκτή μια διαταγή πληρωμής και να εκδοθεί αυτή από τον δικαστή, πρέπει να συντρέχουν ορισμένες προϋποθέσεις με βάση τον νόμο. Πιο συγκεκριμένα, προβλέπονται τα εξής:

• Πρέπει να πρόκειται για απαιτήσεις από ιδιωτικού δικαίου διαφορά=να μην είναι αντίδικος το Δημόσιο/κάποιος Δήμος/κάποιο Νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου κλπ.
• Η απαίτηση του δανειστή κατά του οφειλέτη πρέπει να αποδεικνύεται με δημόσιο/ιδιωτικό έγγραφο. Δημόσια κατά κανόνα είναι τα έγγραφα που εκδίδονται από δημοσίους υπαλλήλους/λειτουργούς όπως συμβολαιογραφικά έγγραφα, εκθέσεις τροχαίας, ιατρικές γνωματεύσεις από ιατρό δημόσιου νοσοκομείου κλπ.
• Για την απόδειξη της απαίτησης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και αίτηση ασφαλιστικών μέτρων του δανειστή κατά του οφειλέτη που έγινε δεκτή εναντίον του μόνο όμως εφόσον ο τελευταίος την αποδέχθηκε ρητά=όχι δηλαδή αν αντιδίκησε και ηττήθηκε στην δίκη των ασφαλιστικών μέτρων.
• Η αίτηση για έκδοση διαταγής πληρωμής υποβάλλεται από 16/9/2024 και μετά μόνο στο Μονομελές Πρωτοδικείο, αφού σύμφωνα με τον νέο δικαστικό χάρτη, τα ειρηνοδικεία ως βαθμός δικαιοδοσίας, καταργούνται στο εξής.
• Τα παραπάνω έγγραφα που αποδεικνύουν την απαίτηση του δανειστή πρέπει να επισυνάπτονται με την αίτηση, αλλιώς ο δικαστής μπορεί να καλέσει τον δανειστή να τα προσκομίσει στο δικαστήριο.
• Εννοείται ότι τα έγγραφα πρέπει να είναι γνήσια και επικυρωμένα (αν πρόκειται για αντίγραφα εγγράφων, δηλαδή να είναι χρονολογημένα και το γνήσιο της υπογραφής του συντάκτη να έχει θεωρηθεί από δικηγόρο/ΚΕΠ κλπ).

3.Πότε ο δικαστής απορρίπτει την αίτηση;

Δεν είναι σπάνιο στη πράξη ο δικαστής να απορρίψει την αίτηση του δανειστή και έτσι να μην εκδώσει την διαταγή πληρωμής που ζητείται. Αυτό μπορεί να συμβαίνει είτε επειδή οι ισχυρισμοί του δανειστή δεν αποδεικνύονται μέσα από τα έγγραφα που προσκόμισε στο δικαστήριο, ιδίως αν η απαίτηση περιγράφεται με ασάφεια σε αυτά/δεν είναι ορισμένη κατά κεφάλαιο, τόκους, έξοδα. Άλλο παράδειγμα της παραπάνω περίπτωσης είναι να εξαρτάται η απαίτηση από αίρεση/προθεσμία η οποία δεν έχει επέλθει ακόμη ή δεν αποδεικνύεται ότι επήλθε με βάση τα έγγραφα που προσκομίστηκαν.

Εκτός από τα παραπάνω, η αίτηση μπορεί να απορριφθεί αν ο δικαστής ζήτησε από τον δανειστή να συμπληρώσει τα έγγραφα του ή να παράσχει εξηγήσεις και ο δανειστής αμέλησε να το πράξει ή αρνήθηκε τις παραπάνω ενέργειες. Στα παραπάνω συγκαταλέγεται και το να μην βεβαιώνει ο δανειστής το γνήσιο της υπογραφής των εγγράφων που προσκομίζει με συνέπεια αυτά να μπορούν να θεωρηθούν πλαστά. Σε αυτές τις περιπτώσεις που τα πράγματα είναι πιο αντικειμενικά, ο δικαστής απορρίπτει την αίτηση και σημειώνει κάτω από αυτήν τον λόγο για τον οποίο την απέρριψε. Την ίδια σημείωση πρέπει να κάνει και αν απορρίψει την αίτηση για κάποιον από τους λόγους της προηγούμενης παραγράφου.

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι με την απόρριψη της αίτησης δεν δημιουργείται δεδικασμένο σχετικά με το αβάσιμο/απαράδεκτο αυτής. Επομένως, ο αιτών δανειστής μπορεί να επανέλθει στο δικαστήριο με νέα αίτηση για έκδοση διαταγής πληρωμής χωρίς περιορισμό, η οποία, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του νόμου, θα γίνει δεκτή από το δικαστήριο. Το ίδιο μπορεί να κάνει και με αγωγή, ασκώντας αυτήν κατά του οφειλέτη ακόμη κι αν απορρίφθηκε η έκδοση διαταγής πληρωμής εναντίον του. Συνεπώς, η αγωγή και η διαταγή πληρωμής αναπτύσσουν μια σχέση ανεξαρτησίας μεταξύ τους όταν τυγχάνει και βρίσκονται στην ίδια έννομη σχέση.

4.Έχει ο οφειλέτης άμυνα εναντίον της διαταγής πληρωμής;

Για να βοηθήσει ο νόμος τον οφειλέτη, που δεν μπορεί να προβάλει τους ισχυρισμούς του κατά την έκδοση της διαταγής πληρωμής, του παρέχει την ευχέρεια έστω και αργά να ασκήσει ανακοπή εναντίον της και να ζητήσει την ακύρωση της. Σε ό,τι αφορά την ανακοπή, ο νόμος προβλέπει ότι:

• Η ανακοπή ασκείται στο δικαστήριο που είναι αρμόδιο=κρίνεται από το ύψος της χρηματικής απαίτησης για την οποία εκδόθηκε η διαταγή πληρωμής και αναλόγως προκύπτει το αρμόδιο δικαστήριο. Κατά τόπον αρμόδιο είναι το δικαστήριο του τόπου στον οποίο εκδόθηκε η διαταγή πληρωμής, το οποίο θα προκύπτει και από το ίδιο το έγγραφο της διαταγής πληρωμής.
• Η προθεσμία για την άσκηση της ανακοπής είναι 15 ημέρες από την επίδοση της διαταγής πληρωμής στον οφειλέτη και αντίστοιχα 30 ημέρες αν αυτός διαμένει στο εξωτερικό.
• Στην ανακοπή του ο οφειλέτης μπορεί να προβάλλει λόγους που αφορούν το κύρος της διαταγής πληρωμής=ότι αυτή δεν επιδόθηκε εμπρόθεσμα ή ότι επιδόθηκε όχι στον ίδιο αλλά σε πρόσωπο που δεν είχε ικανότητα να αντιληφθεί την επίδοση και επομένως η τελευταία (η επίδοση) είναι άκυρη κλπ.
• Μπορεί επίσης να προβάλλει λόγους ουσιαστικούς, εκείνους δηλαδή που αφορούν την ίδια την απαίτηση του δανειστή, όπως ότι τα έγγραφα που προσκομίστηκαν δεν αποδεικνύουν (επαρκώς) την απαίτηση, ότι η απαίτηση έχει παραγραφεί, ότι ο οφειλέτης έχει εξοφλήσει την απαίτηση πριν από καιρό.
• Σε περίπτωση που ο οφειλέτης θέλει να προβάλλει πρόσθετους λόγους κατά της διαταγής πληρωμής, μπορεί να καταθέσει δικόγραφο πρόσθετων λόγων μέχρι όμως 8 πλήρεις ημέρες πριν την συζήτηση της ανακοπής που είχε προηγουμένως καταθέσει. Με τους πρόσθετους λόγους μπορεί να αναπτύξει μόνο τους ισχυρισμούς που είχε προβάλλει με την αρχική του ανακοπή=δεν μπορεί να προβάλλει για 1^η φορά καινούργιους ισχυρισμούς στο δικαστήριο.

5.Μπορεί να ζητήσει την αναστολή της;

Μια πολύ σημαντική συνέπεια της ανακοπής κατά της διαταγής πληρωμής είναι ότι μέσω αυτής μπορεί να ζητηθεί η αναστολή της εκτελεστότητας που αναπτύσσει η διαταγή πληρωμής=δεν μπορεί να γίνει κατάσχεση/πλειστηριασμός στην περιουσία του οφειλέτη αν γίνει δεκτή η αίτηση αναστολής από το δικαστήριο. Εδώ πρέπει να επισημάνουμε ότι μόνο η άσκηση της ανακοπής έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα (αν το δεχθεί φυσικά το δικαστήριο) κι όχι η προθεσμία προς άσκηση ανακοπής, εκτός αν η διαταγή πληρωμής έχει εκδοθεί κατά προσώπου με άγνωστη διαμονή ή με διαμονή/έδρα στο εξωτερικό.

Η αίτηση αναστολής θα δικαστεί με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων για την οποία έχουμε μιλήσει ξανά. Αυτό σημαίνει ότι αρκεί ο δικαστής να πιθανολογήσει ότι ο αιτών θα υποστεί ανεπανόρθωτη/ιδιαίτερα σοβαρή βλάβη από την εκτέλεση της διαταγής πληρωμής για την είσπραξη του χρέους του οφειλέτη. Παράλληλα με αυτό, ο δικαστής θα πρέπει να πιθανολογήσει ότι η ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής είναι βάσιμη και θα γίνει δεκτή στην ουσία της, επομένως θα ακυρωθεί η διαταγή πληρωμής όταν έρθει η ώρα για να δικαστεί.

Αίτηση αναστολής εκτέλεσης της διαταγής πληρωμής μπορεί να χορηγηθεί και στον 2^ο βαθμό, δηλαδή αφού απορριφθεί η ανακοπή στον 1^ο βαθμό και ο αιτών ασκήσει έφεση κατά της απόφασης, ώστε να δικαστεί εκ νέου η υπόθεση από ανώτερο δικαστήριο. Η αναστολή της διαταγής πληρωμής θα διαρκέσει μέχρι να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση από το δικαστήριο για την τύχη της ανακοπής κατά της διαταγής πληρωμής.

6.Χρειάζεται να κοινοποιηθεί στον οφειλέτη η διαταγή πληρωμής;

Ο κανόνας στην διαταγή πληρωμής είναι ότι πρέπει να επιδοθεί 2 φορές στον οφειλέτη για να έχει ισχυρά νομικά θεμέλια και να μην κινδυνεύει να ανατραπεί στο μέλλον από την άσκηση τυχόν ανακοπής του οφειλέτη. Πιο συγκεκριμένα, η διαταγή πληρωμής πρέπει μέσα σε 2 μήνες από την ημέρα που εκδόθηκε να επιδοθεί στον οφειλέτη, ώστε ο τελευταίος να λάβει γνώση αυτής. Σε περίπτωση που δεν γίνει επίδοση κατά το παραπάνω διάστημα, η διαταγή πληρωμής χάνει αυτοδίκαια την ισχύ της.

Αν ο οφειλέτης, αφού του επιδόθηκε για 1^η φορά η διαταγή πληρωμής, δεν άσκησε ανακοπή κατά αυτής, τότε τα πράγματα είναι πολύ θετικά για τον δανειστή καθώς κατά κανόνα δεν θα χρειαζόταν να την επιδώσει και 2^η φορά στον οφειλέτη. Ωστόσο, ο δανειστής έχει την ευχέρεια να την επιδώσει και 2^η φορά στον οφειλέτη, προκειμένου η διαταγή πληρωμής να αναπτύξει δεδικασμένο μεταξύ των μερών=αυτό που έχει κρίνει το δικαστήριο για την απαίτηση του δανειστή κατά του οφειλέτη να μην μπορεί να ανατραπεί με άλλη δικαστική απόφαση, και παράλληλα να χρησιμεύει στον δανειστή σαν αποδεικτικό μέσο σε άλλη δίκη του με τον οφειλέτη.

Αν η διαταγή πληρωμής επιδοθεί και 2^η φορά στον οφειλέτη, ο τελευταίος μπορεί να ασκήσει ανακοπή κατά αυτής αλλά σε αυτό το σημείο δεν μπορεί να ζητήσει την αναστολή εκτέλεσης της διαταγής πληρωμής (αυτό μπορούσε να το κάνει μόνο όταν του επιδόθηκε για 1^η φορά η διαταγή πληρωμής). Σε περίπτωση που ο οφειλέτης δεν ασκήσει ούτε την 2^η φορά ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής, η τελευταία δεν μπορεί να προσβληθεί με κανένα ένδικο μέσο πλην της αναψηλάφησης (που είναι πολύ σπάνιο στην πράξη).

7.Διακόπτει την παραγραφή η διαταγή πληρωμής;

Όπως έχουμε γράψει και σε άλλο κείμενο μας για την παραγραφή, αυτή μπορεί να διακοπεί υπό προϋποθέσεις όταν επιδίδεται αγωγή από το ένα μέρος στο άλλο για την ικανοποίηση της αξίωσης. Το ίδιο ακριβώς γίνεται δεκτό και στην διαταγή πληρωμής, της οποίας η επίδοση στον οφειλέτη διακόπτει την παραγραφή της αξίωσης=ο χρόνος της παραγραφής που είχε περάσει μέχρι να επιδοθεί η διαταγή πληρωμής στον οφειλέτη θεωρείται σαν να μην πέρασε και έπειτα από την επίδοση ξεκινά νέος χρόνος παραγραφής της αξίωσης.

Στην περίπτωση που η διαταγή πληρωμής επιδοθεί στον οφειλέτη 2 φορές και αυτός δεν ασκήσει ανακοπή κατά αυτής, όπως είδαμε παραπάνω, τότε η διαταγή πληρωμής αποκτά δεδικασμένο και έχει διαγνωστεί τελεσίδικα η αξίωση του δανειστή. Αυτή η εξέλιξη έχει σαν συνέπεια η αξίωση του δανειστή να παραγράφεται πλέον σε 20 έτη, κι αν ακόμη η (κανονική) παραγραφή της αξίωσης ήταν χρονικά μικρότερη, όπως 5ετής κλπ.

Στο άσχημο σενάριο για τον δανειστή που η διαταγή πληρωμής του ακυρώνεται ύστερα από την ανακοπή του οφειλέτη που κρίθηκε βάσιμη από το δικαστήριο, ο νόμος προσφέρει μια ενδιάμεση λύση. Προβλέπει, συγκεκριμένα, ότι η παραγραφή της αξίωσης του δανειστή θεωρείται ότι είχε ανασταλεί στο χρονικό διάστημα από την επίδοση της διαταγής πληρωμής μέχρι και την έκδοση τελεσίδικης δικαστικής απόφασης για την ανακοπή, δηλαδή μέχρι να γίνει το Εφετείο για να κριθεί η ανακοπή σε 2^ο βαθμό.

8.Πώς χρησιμεύει η διαταγή πληρωμής όταν μου οφείλουν μισθούς από την εργασία μου;

Μια ειδική περίπτωση διαταγής πληρωμής προβλέπεται για οφειλόμενους μισθούς από σύμβαση εργασίας. Πιο συγκεκριμένα ο νόμος προβλέπει ότι:

• Θα πρέπει να αποδεικνύονται η σύναψη της σύμβασης εξαρτημένης εργασίας καθώς και το ύψος του μισθού που είχε συμφωνηθεί, για να γίνει και ο υπολογισμός των συνολικών μισθών που οφείλονται στον εργαζόμενο.
• Τα παραπάνω στοιχεία θα πρέπει να αποδεικνύονται με δημόσιο/ιδιωτικό έγγραφο ή με απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του εργαζομένου που έγινε δεκτή κατά του εργοδότη, υπό την προϋπόθεση ότι ο τελευταίος την αποδέχθηκε με ομολογία ενώπιον του δικαστηρίου.
• Ο εργαζόμενος θα πρέπει επίσης να έχει προβεί σε εξώδικη όχληση του εργοδότη τουλάχιστον 15 ημέρες πριν την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης για έκδοση διαταγής πληρωμής.
• Ο εργαζόμενος δεν χρειάζεται να αποδείξει ότι πράγματι παρείχε την εργασία του στον εργοδότη, καθώς αυτή τεκμαίρεται από τον νόμο ότι πραγματοποιήθηκε, και επομένως πρέπει να αποδειχθούν μόνο τα όσα αναφέραμε παραπάνω.
• Κατά τα λοιπά, εφαρμόζονται όλα τα παραπάνω που αναφέραμε για την διαταγή πληρωμής, ενώ σημαντικό είναι ότι αν η δίκη αναβληθεί τότε η νέα συζήτηση της υπόθεσης προγραμματίζεται υποχρεωτικά μέσα σε 30 ημέρες από την ημερομηνία της αναβολής.

9.Μπορώ να εκτελέσω την απόφαση εναντίον του οφειλέτη;

Η δικαστική απόφαση και η διαταγή πληρωμής, αν και έχουν κρίσιμες διαφορές, εντούτοις παρουσιάζουν και αρκετά κοινά μεταξύ τους. Πιο αναλυτικά, αφού η διαταγή πληρωμής αποκτήσει δεδικασμένο, μπορεί να γίνει τότε αναγκαστική εκτέλεση στην περιουσία του οφειλέτη για την είσπραξη της απαίτησης του δανειστή. Η εκτέλεση μπορεί να λάβει αρκετές μορφές αναλόγως τον (νομικό) δρόμο που θα επιλέξει ο δανειστής.

Έτσι, μπορεί να επιδιώξει την ρευστοποίηση της περιουσίας του οφειλέτη μέσω πώλησης των περιουσιακών στοιχείων του τελευταίου σε πλειστηριασμό. Η διαδικασία αυτή μπορεί να εφαρμοστεί αδιάφορα αν το περιουσιακό στοιχείο είναι κινητό ή ακίνητο. Παράλληλα, εφόσον ο οφειλέτης διαθέτει κάποιο ακίνητο, μπορεί ο δανειστής να ζητήσει από το δικαστήριο να τεθεί (το ακίνητο) σε αναγκαστική διαχείριση και έτσι οι καρποί του τελευταίου να ανήκουν πλέον στην κυριότητα του δανειστή.

Ένα ακόμη χαρακτηριστικό της διαταγής πληρωμής, είναι ότι με βάση αυτήν ο δανειστής μπορεί να εγγράψει προσημείωση υποθήκης σε ακίνητο του οφειλέτη, για την οποία έχουμε μιλήσει αναλυτικά σε άλλο κείμενο μας. Παράλληλα, έχει την ευχέρεια να επιβάλλει συντηρητική κατάσχεση κινητού/ακινήτου πράγματος το οποίο βρίσκεται στα χέρια του οφειλέτη ή κάποιου 3^ου προσώπου που συνδέεται συμβατικά με τον οφειλέτη (το πιο συχνά παράδειγμα εδώ είναι η κατάσχεση των τραπεζικών καταθέσεων του οφειλέτη στα χέρια της τράπεζας ως 3^ου προσώπου).

10.Υπάρχει κάτι αντίστοιχο και για μισθωτικές διαφορές;

Μπορεί η διαταγή πληρωμής να αφορά την ικανοποίηση χρηματικής απαίτησης από τον οφειλέτη, ωστόσο για τις μισθωτικές διαφορές υπάρχει αντίστοιχο ένδικο βοήθημα, που λέγεται διαταγή απόδοσης μισθίου. Οι προϋποθέσεις του νόμου για να εκδοθεί μια τέτοια διαταγή είναι οι εξής:

• Ο μισθωτής θα πρέπει να καθυστερεί από δυστροπία την καταβολή του μισθώματος στον ιδιοκτήτη του ακινήτου.
• Η μίσθωση του ακινήτου θα πρέπει να αποδεικνύεται εγγράφως=με ιδιωτικό τουλάχιστον έγγραφο το οποίο να έχει πάνω του βέβαιη χρονολογία ώστε να γίνει αντιληπτό το πότε συντάχθηκε.
• Ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να έχει επιδώσει εξώδικη όχληση με δικαστικό επιμελητή στον μισθωτή 15 τουλάχιστον ημέρες πριν την κατάθεση της αίτησης για έκδοση διαταγής απόδοσης μισθίου.
• Αν έχει εκδώσει κατά του ίδιου μισθωτή αρκετές διαταγές οι οποίες για διάφορους λόγους δεν εκτελέστηκαν (πχ λόγω συμβιβασμού), ο ιδιοκτήτης απαιτείται μόνο την 1^η φορά να επιδώσει εξώδικη όχληση κατά του μισθωτή.
• Εφόσον ο μισθωτής καταβάλλει τα οφειλόμενα μισθώματα μέχρι να ασκηθεί η αίτηση για έκδοση της διαταγής, τότε η τελευταία δεν μπορεί να ασκηθεί κι αν ασκηθεί θα απορριφθεί ως απαράδεκτη. Αν όμως ο μισθωτής κατ΄ επανάληψη δεν καταβάλει τα μισθώματα, τότε παρά την καταβολή εντός του 15ημέρου η διαταγή απόδοσης μισθίου του ιδιοκτήτη θα γίνει δεκτή.
• Πολλές ρυθμίσεις της διαταγής απόδοσης μισθίου είναι παρόμοιες με αυτές της διαταγής πληρωμής, οπότε εφαρμόζονται αντίστοιχα και σε αυτό το ένδικο βοήθημα.

Δίπλα στον πελάτη και τις ανάγκες του.

Αθηνά Κοντογιάννη-Δικηγόρος

Όσα αναφέρονται παραπάνω δεν αποτελούν νομικές συμβουλές και ουδεμία ευθύνη φέρεται για αυτές.Για περισσότερες πληροφορίες,επικοινωνήστε μαζί μας.