Είναι γεγονός σήμερα ότι μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Ελλάδας αδυνατεί (αποδεδειγμένα) να ανταπεξέλθει οικονομικά στις οφειλές του,κάτι το οποίο έχει αρνητικές συνέπειες στην περιουσία των οφειλετών.Από τα διάφορα στεγαστικά δάνεια με προσημειωμένα ακίνητα,μέχρι τις κατασχέσεις του Δημοσίου στην περιουσία οφειλετών για μη πληρωμή ασφαλιστικών εισφορών,θα λέγαμε ότι πρόκειται πλέον για μια παγιωμένη κατάσταση.Σε αυτό το κείμενο θα αναλύσουμε την διαδικασία της κατάσχεσης,τον τρόπο με τον οποίο φτάνει ένας δανειστής στον πλειστηριασμό των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη,καθώς και την (νομική) άμυνα του τελευταίου απέναντι σε τόσο δυσάρεστες καταστάσεις.

1.Τι εννοούμε με τον όρο κατάσχεση;

Όσον αφορά την συγκεκριμένη νομική έννοια, πρόκειται για την νομική και υλική δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη, ώστε τα τελευταία, μέσω του πλειστηριασμού που θα ακολουθήσει να ρευστοποιηθούν σε χρήμα για την ικανοποίηση των δανειστών του (οφειλέτη). Έχει μεγάλη σημασία να διακρίνουμε ανάμεσα στην αναγκαστική κατάσχεση που επιβάλλεται με δικαστική απόφαση και οδηγεί άμεσα σε πλειστηριασμό, και ανάμεσα στην συντηρητική κατάσχεση που αποτελεί ένα ασφαλιστικό μέτρο, για το οποίο έχουμε μιλήσει σε άλλο κείμενο.

Ένα χαρακτηριστικό της κατάσχεσης σαν διαδικασία είναι ότι αφορά τον οφειλέτη καθώς και όσους τον διαδέχονται (κληρονόμους αυτού και όσους αποκτήσουν από αυτόν αργότερα το πράγμα που κατασχέθηκε). Συνεπώς, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η κατάσχεση μέχρι να ακυρωθεί ακολουθεί το (κινητό ή ακίνητο) πράγμα όσους ιδιοκτήτες και να αλλάξει το τελευταίο. Παραμένουν όμως ακατάσχετα τα βασικά αγαθά που χρησιμοποιεί ο οφειλέτης για την υγεία του/την φροντίδα του/όσα αντικείμενα έχουν μεγάλη συναισθηματική αξία για αυτόν και μικρή αντικειμενική αξία.

Είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε ότι η κατάσχεση αφορά και προϊόντα της πνευματικής ιδιοκτησίας (εφευρέσεις/ευρεσιτεχνίες) τα οποία κατά κανόνα είναι άϋλα, εφόσον έχουν κάποια περιουσιακή αξία. Είναι επίσης πιθανό να επεκταθεί και σε προσύμφωνα τα οποία έχει συνάψει ο οφειλέτης στο παρελθόν, και επομένως να κατασχεθούν τα εμπράγματα δικαιώματα που ο οφειλέτης για παράδειγμα ελπίζει να αποκτήσει σε ένα ακίνητο (χωρίς να έχει αποκτήσει ακόμη το ακίνητο).Εννοείται ότι αξιώσεις με καθαρά προσωπικό χαρακτήρα, όπως η γονική μέριμνα, εξαιρούνται ρητά από την διαδικασία της κατάσχεσης.

2.Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να είναι έγκυρη μια κατάσχεση;

Με δεδομένη την πολυπλοκότητα της αναγκαστικής εκτέλεσης σαν διαδικασία, ο νομοθέτης ορίζει κάποιες αυστηρές προϋποθέσεις για να επιβληθεί νόμιμα κατάσχεση σε ένα ακίνητο/κινητό πράγμα. Πιο συγκεκριμένα, απαιτείται:

• Να υπάρχει εκτελεστός τίτλος (δηλαδή τελεσίδικη απόφαση ελληνικού δικαστηρίου/απόφαση διαιτησίας/διαταγή πληρωμής και απόδοσης της χρήσης μισθίου).
• Η απαίτηση του δανειστή να είναι βέβαιη και εκκαθαρισμένη (δηλαδή να μην εξαρτάται από όρο/αίρεση και να έχουν συνυπολογιστεί όλοι οι απαιτούμενοι τόκοι και τα έξοδα).
• Ο δανειστής να έχει προκαταβάλλει τα έξοδα της διαδικασίας, τα οποία μετά τον πλειστηριασμό αφαιρούνται και αποδίδονται πίσω στον δανειστή.
• Να έχει επιδοθεί επιταγή προς εκτέλεση (δηλαδή η δικαστική απόφαση μαζί με άλλα έγγραφα) στον οφειλέτη μέσω δικαστικού επιμελητή.
• Η επιταγή προς εκτέλεση ‘ενημερώνει’ τον οφειλέτη ότι αν δεν καταβάλει το χρέος του εντός 3 ημερών, θα επιβληθεί κατάσχεση στην περιουσία του.
• Ο δανειστής να έχει αναμείνει τουλάχιστον 3 εργάσιμες ημέρες από την επίδοση της επιταγής στον οφειλέτη προτού επιβάλλει κατάσχεση.
• Η κατάσχεση να επιβάλλεται σε όσα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη είναι αναγκαία για να καλυφθεί το ποσό της χρηματικής απαίτησης που οφείλεται.
• Να μην έχει χορηγηθεί αναστολή της διαδικασίας εκτέλεσης, διότι τότε η διαδικασία σταματά εντελώς και δεν μπορεί να επιβληθεί κατάσχεση.
• Να μην έχει περάσει 1 έτος από τότε που ο δανειστής επέδωσε στον οφειλέτη επιταγή προς εκτέλεση, διότι τότε η κατάσχεση (αν είχε επιβληθεί αίρεται) και ο δανειστής ξεκινά την διαδικασία από την αρχή.

3.Έχει ο οφειλέτης δικαστική προστασία εναντίον της κατάσχεσης;

Προκειμένου να ισορροπήσει την διαμάχη του οφειλέτη με τον δανειστή, ο νόμος παρέχει στον 1^ο από αυτούς την δυνατότητα να ασκήσει το ένδικο βοήθημα της ανακοπής εναντίον της αναγκαστικής εκτέλεσης που πραγματοποιείται εναντίον του. Με την ανακοπή που ασκεί ο οφειλέτης μπορεί να προβάλλει αντιρρήσεις κατά της εγκυρότητας του εκτελεστού τίτλου (αν η δικαστική απόφαση δεν είχε τελεσιδικήσει ακόμη), τη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης(αν δεν επιδόθηκε καθόλου επιταγή προς εκτέλεση), ή την απαίτηση (αν η απαίτηση του δανειστή κατά του οφειλέτη είχε παραγραφεί/το χρέος είχε εξοφληθεί).

Λόγω του ότι η αναγκαστική εκτέλεση αποτελείται από αρκετές και διαφορετικές νομικές πράξεις μεταξύ τους, ο οφειλέτης καλείται από τον νόμο να προσβάλλει με ανακοπή κάθε μια από αυτές τις πράξεις αν επιθυμεί την ακύρωση της κατάσχεσης που επιβλήθηκε. Για παράδειγμα, άλλη ανακοπή θα ασκήσει ο οφειλέτης για να προσβάλλει την επιταγή προς εκτέλεση που του επιδόθηκε και άλλη ανακοπή για την κατάσχεση που επιβλήθηκε στο ακίνητο του. Απλώς, λόγω του ότι οι πράξεις της εκτέλεσης βασίζονται (νομικά) η μια στην άλλη, αν ακυρωθεί μια πράξη εκτέλεσης αυτόματα δημιουργείται βάσιμος λόγος για να ακυρωθούν (με νέα ανακοπή του οφειλέτη) και οι επόμενες πράξεις που ακολούθησαν.

Το σύστημα που καθιερώνει ο Έλληνας νομοθέτης επιβάλλει στον οφειλέτη να συγκεντρώσει όλες τις αντιρρήσεις του στην 1^η ανακοπή που θα ασκήσει κατά της αναγκαστικής εκτέλεσης σαν διαδικασία. Εάν δηλαδή, ο οφειλέτης στην συζήτηση της έφεσης επί της ανακοπής προβάλει κάποια αντίρρηση κατά της απαίτησης που δεν είχε προβάλει εξαρχής, αυτή θα απορριφθεί σαν απαράδεκτη από το δικαστήριο. Έχει μεγάλη σημασία, επίσης, όταν ο οφειλέτης προτείνει ισχυρισμούς που αφορούν την απόσβεση της απαίτησης (πχ ότι έχει εξοφληθεί η απαίτηση/ότι ο δανειστής έχει παραιτηθεί από την αξίωση του) να τους αποδεικνύει με έγγραφα ή με δικαστική ομολογία, αλλιώς θα απορρίπτονται και πάλι ως απαράδεκτοι από το δικαστήριο.

4.Και όσον αφορά τα ακίνητα;

Η πιο συνηθισμένη επιβολή κατάσχεσης αφορά κυρίως ακίνητα, για τα οποία δεν γνωρίζει διακρίσεις=νόμιμα κατάσχεται το ιδανικό μερίδιο από ένα ακίνητο/κάποιο ακίνητο μέσα στο οποίο υπάρχει αυθαίρετο κτίσμα, το οποίο μετά τον πλειστηριασμό θα αποκτήσει ο υπερθεματιστής. Η διαδικασία της κατάσχεσης, περιλαμβάνει την σύνταξη κατασχετήριας έκθεσης από δικαστικό επιμελητή με την υπογραφή του δανειστή και του οφειλέτη ή ενός ενήλικου μάρτυρα, αν τα παραπάνω πρόσωπα απουσιάζουν.

Στην κατασχετήρια έκθεση οφείλει να περιγράφεται με σαφήνεια το ακίνητο κατά τα χαρακτηριστικά του (ΚΑΕΚ/γεωγραφική θέση/εμβαδόν οικοπέδου), ενώ η αξία του ακινήτου προκύπτει από ειδική έκθεση που συντάσσει πιστοποιημένος εκτιμητής για τον σκοπό αυτόν, ώστε να προκύψει η τιμή εκκίνησης του πλειστηριασμού του ακινήτου. Ακόμη, η κατασχετήρια έκθεση περιλαμβάνει την ημερομηνία διεξαγωγής του πλειστηριασμού, ο οποίος ορίζεται μέσα σε 7 μήνες από την ημέρα της κατάσχεσης, και όχι πάντως μετά την παρέλευση 8 μηνών από αυτήν.

Στην συνέχεια, ο δικαστικός επιμελητής οφείλει να επιδώσει την έκθεση κατάσχεσης στον οφειλέτη καθώς και στον υπάλληλο του Κτηματολογίου/υποθηκοφυλακείου του τόπου όπου βρίσκεται το ακίνητο. Παράλληλα με αυτό, ορίζεται μεσεγγυούχος του ακινήτου το πρόσωπο εκείνο στην κατοχή του οποίου βρίσκεται το ακίνητο όταν επιβάλλεται η κατάσχεση, χωρίς να υπάρχει ανάγκη να τον ενημερώσει ο δικαστικός επιμελητής σχετικά (μπορεί ακόμη και ο μισθωτής/ο επικαρπωτής να διοριστούν μεσεγγυούχοι του ακινήτου). Τέλος, έχει καταργηθεί νομοθετικά η δυνατότητα των υποψήφιων πλειοδοτών να επισκέπτονται το ακίνητο μέχρι να πραγματοποιηθεί ο πλειστηριασμός, μια ρύθμιση που κινήθηκε προς την σωστή κατεύθυνση.

5.Με ποιον τρόπο κατάσχονται τα εμπράγματα δικαιώματα επί ακινήτων;

Είπαμε προηγουμένως, ότι ο δανειστής έχει την δυνατότητα να κατάσχει και εμπράγματα δικαιώματα που ο οφειλέτης έχει επί ξένων ακινήτων. Η εξαίρεση που θα συναντήσουμε σε αυτόν τον κανόνα αφορούν τις πραγματικές δουλείες, δηλαδή όσα εμπράγματα δικαιώματα είναι τόσο στενά συνδεδεμένα με το δουλεύον ακίνητο, ώστε να μην είναι δυνατός ο αποχωρισμός του και άρα ξεφεύγουν από τα όρια της κατάσχεσης. Σε ό,τι αφορά τις προσωπικές δουλείες, η κατάσχεση δεν έχει μεγάλα αποτελέσματα καθώς αυτές αποσβήνονται με τον θάνατο του δικαιούχου οφειλέτη, και επομένως δεν θα έχουν για αρκετό καιρό χρησιμότητα για τον υπερθεματιστή που θα τις αποκτήσει, παρόλα αυτά μπορούν να κατασχεθούν.

Ένα από τα πιο σημαντικά εμπράγματα δικαιώματα επί ακινήτων που παρουσιάζει ενδιαφέρον είναι εκείνο της επικαρπίας επί ακινήτου. Για το θέμα έχουμε μιλήσει αναλυτικά σε άλλο κείμενο, επομένως εδώ θα περιοριστούμε να πούμε ότι η επικαρπία ενός ακινήτου νόμιμα κατάσχεται από έναν δανειστή του οφειλέτη, με δεδομένο μάλιστα ότι ο οφειλέτης μπορεί να παραχωρεί και υποθήκη επί της επικαρπίας του ακινήτου. Όπως έχουμε γράψει και παλιότερα, η επικαρπία μπορεί να κατασχεθεί ακόμη κι αν δεν έχει επιτραπεί η μεταβίβαση της στην αρχική σύμβαση των μερών, ωστόσο ο υπερθεματιστής που θα την αποκτήσει, δεσμεύεται να την έχει στην κυριότητα του μόνο για όσο χρονικό διάστημα θα μπορούσε να την έχει και ο οφειλέτης-δηλαδή ο προηγούμενος δικαιούχος της.

Όσον αφορά την προσωπική δουλεία της οίκησης, δηλαδή το εμπράγματο δικαίωμα ορισμένου προσώπου να κατοικεί σε διαμέρισμα/οικοδομή άλλου μαζί με την οικογένεια του, οφείλουμε να αναφέρουμε ότι το συγκεκριμένο εμπράγματο δικαίωμα δεν μπορεί να κατασχεθεί. Κι αυτό, διότι, η οίκηση σαν εμπράγματο δικαίωμα είναι αμεταβίβαστη από τον ίδιο τον νόμο(=δεν μπορεί να τύχει αντικείμενο αγοραπωλησίας, άρα ούτε και κατάσχεσης) και αποσβήνεται με τον θάνατο του δικαιούχου. Λόγω του έντονα προσωπικού χαρακτήρας της οίκησης ως εμπράγματου δικαιώματος, ο νόμος δικαιολογημένα απαγορεύει την κατάσχεση της, παρόλο που εφαρμόζονται αναλογικά σε αυτήν οι διατάξεις για την επικαρπία.

6.Έχει σοβαρές συνέπειες η κατάσχεση ενός ακινήτου;

Η πιο γνωστή σε όλους συνέπεια της κατάσχεσης ενός ακινήτου είναι η νομική δέσμευση του τελευταίου=ο οφειλέτης δεν μπορεί να το μεταβιβάσει πλέον αλλά ούτε και να το επιβαρύνει με οποιοδήποτε εμπράγματο δικαίωμα (όπως υποθήκη/επικαρπία/πραγματική δουλεία κλπ). Σε περίπτωση που συμβεί κάποιο από τα παραπάνω νομικά γεγονότα, αυτή η μεταβολή θα είναι άκυρη υπέρ του δανειστή που επέβαλε την κατάσχεση και μόνο αν αυτός εγκρίνει την εμπράγματη μεταβολή, αυτή θα έχει ισχύ. Επομένως, αν μετά την εγγραφή της κατάσχεσης του ακινήτου στο Κτηματολόγιο εγγραφεί υποθήκη/προσημείωση υποθήκης σε αυτό, η τελευταία δεν θα έχει καμία απολύτως ισχύ.

Σε ό,τι αφορά την μίσθωση του ακινήτου, αυτή έγκυρα μπορεί να γίνει από τον οφειλέτη (που έχει ορισθεί παράλληλα μεσεγγυούχος του ακινήτου μέχρι τον πλειστηριασμό). Το ίδιο φυσικά ισχύει και για την εμπορική μίσθωση, την οποία έχουμε δει σε άλλο κείμενο. Όλα τα είδη μισθώσεων επιτρεπτά συμφωνούνται στο ακίνητο, απλώς ο υπερθεματιστής όταν αποκτήσει το ακίνητο μέσω πλειστηριασμού, μπορεί να διακόψει την μίσθωση μέσα σε διάστημα 1 μήνα από την στιγμή που θα μεταγράψει την κατακυρωτική έκθεση (τον τίτλο κτήσης του επί του ακινήτου που πλειστηριάσθηκε). στο Κτηματολόγιο.

Κατά τα λοιπά, η κατάσχεση του ακινήτου σαν νομική πράξη ξεκινά από την στιγμή που θα εγγραφεί το αντίγραφο της κατασχετήριας έκθεσης στην μερίδα του ακινήτου στο Κτηματολόγιο. Κάτι τέτοιο έχει κομβική σημασία, καθώς αν εγγραφεί έστω και λίγα λεπτά νωρίτερα συμβόλαιο σχετικά με την μεταβίβαση του ακινήτου στο Κτηματολόγιο (προτού εγγραφεί η κατάσχεση δηλαδή), τότε το ακίνητο ξεφεύγει από την κατάσχεση και μεταβιβάζεται κανονικά. Το ίδιο ισχύει φυσικά και για προσημειώσεις/υποθήκες επί του ακινήτου. Ο κανόνας είναι, δηλαδή, ότι ωφελείται όποιος μεταγράψει 1^ος το εμπράγματο δικαίωμα του επί του ακινήτου στην αντίστοιχη μερίδα του Κτηματολογίου.

7.Πόσες φορές μπορεί να κατασχεθεί ένα ακίνητο/κινητό πράγμα σήμερα;

Μέχρι το 2015, ο βασικός κανόνας ήταν ότι σε κάθε πράγμα (κινητό/ακίνητο) μπορεί να επιβληθεί 1 μόνο κατάσχεση από τον δανειστή, και στην συνέχεια οι υπόλοιποι δανειστές να αναγγελθούν, αν το επιθυμούν, στην διαδικασία της εκτέλεσης, προκειμένου να συμμετέχουν κι αυτοί στον μελλοντικό πλειστηριασμό. Επειδή όμως το παραπάνω σύστημα δημιουργούσε προβλήματα στην πράξη ιδίως στους υπόλοιπους δανειστές που δεν μπορούσαν να αξιοποιήσουν αποτελεσματικά τον εκτελεστό τίτλο τους (δικαστική απόφαση/συμβολαιογραφικό έγγραφο κλπ) κατά του οφειλέτη, ο νομοθέτης σκέφτηκε την εξής ιδέα:

Κάθε δανειστής, πλέον, να επιβάλλει την δική του ξεχωριστή κατάσχεση στο ακίνητο/κινητό του οφειλέτη χωρίς καμία ανάμειξη των υπολοίπων δανειστών. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι περισσότεροι δανειστές μπορούν να επιβάλλουν ξεχωριστά την δική τους κατάσχεση στο ίδιο κινητό/ακίνητο του οφειλέτη, και η κάθε διαδικασία εκτέλεσης προχωρεί κανονικά. Εκείνος ο δανειστής που θα φτάσει 1^ος στον πλειστηριασμό του πράγματος θα είναι και εκείνος που θα δει την απαίτηση του να ικανοποιείται από τον οφειλέτη (ειδικά με τις καθυστερήσεις της ελληνικής δικαιοσύνης, πρακτικά είναι αδύνατο να φτάσουν όλοι οι δανειστές ταυτόχρονα στον πλειστηριασμό, ο καθένας με την δική του κατάσχεση πάντα).

Σε ό,τι αφορά τους υπόλοιπες δανειστές, από την στιγμή που κάποιος από αυτούς κατάφερε και έφτασε στον πλειστηριασμό και το πράγμα πλειστηριάσθηκε, τότε οι υπόλοιπες κατασχέσεις ‘πέφτουν στο κενό’=αδρανούν, δηλαδή, και ακυρώνονται αυτοδίκαια από τον νόμο. Οι δανειστές, πλέον, που δεν κατάφεραν να φτάσουν 1^οι στον πλειστηριασμό του πράγματος, μπορούν από τον νόμο, να επιβάλλουν κατάσχεση σε άλλο περιουσιακό αντικείμενο του οφειλέτη με την ίδια διαδικασία. Εννοείται ότι οι παραπάνω δανειστές που δεν έφτασαν στον πλειστηριασμό επιβαρύνονται οι ίδιοι με τα έξοδα της διαδικασίας=δεν μπορούν να τα αναζητήσουν από τον οφειλέτη/από τον δανειστή που έφτασε στον πλειστηριασμό.

8.Μπορούν οι υπόλοιποι δανειστές να συμμετέχουν στην κατάσχεση ενός πράγματος;

Σε ορισμένες περιπτώσεις, φαίνεται ασύμφορη η κατάσχεση του ίδιου πράγματος από περισσότερους δανειστές του οφειλέτη. Για αυτό κι αν ένας μόνο δανειστής έχει επιβάλει ήδη κατάσχεση σε ακίνητο/κινητό του οφειλέτη, τότε οι υπόλοιποι δανειστές μπορούν να αναγγελθούν (δηλαδή να συμμετέχουν) στην παραπάνω διαδικασία, προκειμένου να λάβουν κι αυτοί μερίδιο από τον πλειστηριασμό. Το μόνο που απαιτεί ο νόμος για να αναγγελθούν οι υπόλοιποι δανειστές, είναι να έχει επιβληθεί κατάσχεση ήδη από κάποιον δανειστή σε ένα περιουσιακό στοιχείο του οφειλέτη.

Για να συμμετέχουν στην διαδικασία εκτέλεσης, οι υπόλοιποι δανειστές καταθέτουν ένα έγγραφο, που ονομάζεται αναγγελτήριο, και στο οποίο περιγράφουν όλα τα προσωπικά στοιχεία των ίδιων/του δανειστή που επέβαλε την κατάσχεση/του οφειλέτη κατά του οποίου στρέφεται η κατάσχεση. Απλώς, οι παραπάνω δανειστές, όταν συνταχθεί πίνακας κατάταξης για τις χρηματικές απαιτήσεις που θα ικανοποιηθούν από τον πλειστηριασμό, οφείλουν να παραδώσουν στον υπάλληλο του πλειστηριασμού όλα τα έγγραφα που αποδεικνύουν την απαίτηση τους κατά του οφειλέτη, προκειμένου να λάβουν το μέρος του πλειστηριάσματος που τους αναλογεί.

Αν στην παραπάνω περίπτωση, ο δανειστής που ήταν ‘επικεφαλής’ της κατάσχεσης ματαιώνει χωρίς σοβαρό λόγο τον πλειστηριασμό του ακινήτου, κάθε άλλος δανειστής που είχε αναγγελθεί στην κατάσχεση μπορεί να συνεχίσει τον πλειστηριασμό με δική του δήλωση στον υπάλληλο του πλειστηριασμού. Απαιτείται όμως, ο δανειστής που θα συνεχίσει τον πλειστηριασμό, να έχει επιβάλλει δική του κατάσχεση, να έχει επιδώσει την δήλωση συνέχισης του πλειστηριασμού στον οφειλέτη, και να μην έχει στο μεταξύ κατατεθεί δήλωση συνέχισης του πλειστηριασμού από τον αρχικό δανειστή, καθώς τότε ο πλειστηριασμό θα συνεχιστεί από εκείνον που τον ξεκίνησε εξαρχής.

9.Υπάρχει η δυνατότητα να ανασταλεί ένας πλειστηριασμός (ακινήτου) σήμερα;

Προκειμένου ένας οφειλέτης να πετύχει σήμερα την αναστολή του πλειστηριασμού που αφορά στο ακίνητο του οφείλει να προχωρήσει σε ορισμένες νομικές ενέργειες. Πιο συγκεκριμένα, είναι αναγκαίο:

• Να καταθέσει αίτηση με δικόγραφο 15 τουλάχιστον ημέρες πριν την ημερομηνία διεξαγωγής του πλειστηριασμού.
• Η αίτηση κατατίθεται στο μονομελές πρωτοδικείο κατά κανόνα και δικάζεται με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων.
• Αν το δικαστήριο χορηγήσει την αναστολή, ο πλειστηριασμός αναστέλλεται το πολύ για 6 μήνες μετά την αρχική ημερομηνία διεξαγωγής του.
• Για να δοθεί η αναστολή, θα πρέπει να μην προκύπτει βλάβη στον δανειστή από την αναστολή του πλειστηριασμού και ο οφειλέτης θα ικανοποιήσει τον δανειστή μέσα στο χρονικό διάστημα αυτό.
• Εναλλακτικά, αρκεί να προκύπτει ότι θα επιτευχθεί μεγαλύτερο πλειστηρίασμα με τον νέο πλειστηριασμό που θα προγραμματιστεί στο μέλλον.
• Ο οφειλέτης καλείται να καταβάλει τα έξοδα προσδιορισμού του νέου πλειστηριασμού και το ¼ της χρηματικής απαίτησης που ο δανειστής έχει εναντίον του.
• Αν δεν καταβάλει τα παραπάνω κονδύλια μέχρι την ημέρα του πλειστηριασμού,, η αίτηση αναστολής δεν θα έχει αποτέλεσμα και ο αρχικός πλειστηριασμός θα πραγματοποιηθεί κανονικά.
• Η απόφαση του δικαστηρίου σχετικά με την αναστολή ή μη του πλειστηριασμού δημοσιεύεται έως τις 12 το μεσημέρι της Δευτέρας που προηγείται από την ημέρα του αρχικού πλειστηριασμού.
• Κατά της απόφασης του δικαστηρίου δεν μπορεί να ασκηθεί κανένα ένδικο μέσο, μπορεί όμως η απόφαση να ανακληθεί αν παρέμβουν νέοι δανειστές που δεν είχα συμμετάσχει στην αρχική δίκη.
• Η απόφαση περί αναστολής ισχύει από την γνωστοποίηση της στους υπαλλήλους του πλειστηριασμού, επομένως αν δεν γίνει η παραπάνω ενημέρωση, ο πλειστηριασμός προχωρεί κανονικά.

10.Πώς ολοκληρώνεται ένας πλειστηριασμός;Υπάρχουν παράπλευρες συνέπειες;

Την ολοκλήρωση ενός πλειστηριασμού (στον οποίο το πράγμα κατακυρώθηκε σε έναν πλειοδότη) ακολουθεί η καταβολή του πλειστηριάσματος από τον υπερθεματιστή έως την 3^η εργάσιμη ημέρα στον υπάλληλο του πλειστηριασμού. Αφού γίνει η παραπάνω καταβολή, στον υπερθεματιστή παραδίδεται η νομή του ακινήτου καθώς και η περίληψη της κατακυρωτικής έκθεσης. Αφού ο υπερθεματιστής μεταγράψει την παραπάνω περίληψη στην μερίδα του ακινήτου στο Κτηματολόγιο, αποκτά στην συνέχεια την κυριότητα του ακινήτου και μπορεί πλέον νόμιμα να επιδιώξει την απόδοση του (ακινήτου) σε αυτόν από τον οφειλέτη.

Στην περίπτωση που ο οφειλέτης δεν ήταν πραγματικός κύριος του ακινήτου, τότε ούτε ο υπερθεματιστής γίνεται κύριος του πράγματος, καθώς ο πλειστηριασμός δεν μπορεί να αναπληρώσει την αρχική έλλειψη κυριότητας του οφειλέτη. Επομένως, έγκυρα ο αληθινός κύριος του ακινήτου ασκεί διεκδικητική αγωγή κατά του υπερθεματιστή μετά την ολοκλήρωση του πλειστηριασμού, προκειμένου να του αποδώσει το ακίνητο (μολονότι ο αληθινός κύριος θα μπορούσε να είχε συμμετάσχει στις δίκες της εκτελεστικής διαδικασίας και παρόλα αυτά δεν το έπραξε).

Δεν ισχύει όμως το ίδιο και για τις εμπράγματες ασφάλειες που υπήρχαν στον ακίνητο μέχρι τον πλειστηριασμό. Πιο αναλυτικά, από την στιγμή που ο υπερθεματιστής καταβάλει το πλειστηρίασμα στον υπάλληλο του πλειστηριασμού, αποσβήνονται αυτοδίκαια από τον νόμο όλες οι υποθήκες/προσημειώσεις υποθηκών που υπήρχαν στο ακίνητο που πλειστηριάσθηκε (και αντίστοιχα τα ενέχυρα που υπήρχαν, αν το πράγμα ήταν κινητό). Αυτό συμβαίνει επειδή, όλες αυτές οι εμπράγματες ασφάλειες είχαν υπολογιστεί κατά την διανομή του πλειστηριάσματος εξαρχής με την σύνταξη του πίνακα κατάταξης επειδή οι δικαιούχοι τις είχαν προβάλει από την αρχή. Σε όσους δικαιούχους δεν είχαν προβάλει καθόλου την εμπράγματη ασφάλεια, ο νόμος δεν δίνει κάποια επιπλέον δυνατότητα, και στην ουσία οι τελευταίοι πληρώνουν το τίμημα της αμέλειας τους απέναντι σε ένα σημαντικό νομικό γεγονός, που είναι ο πλειστηριασμός.

Δίπλα στον πελάτη και τις ανάγκες του.

Αθηνά Κοντογιάννη-Δικηγόρος

Όσα αναφέρονται παραπάνω δεν αποτελούν νομικές συμβουλές και ουδεμία ευθύνη φέρεται για αυτές.Για περισσότερες πληροφορίες,επικοινωνήστε μαζί μας.