Είμαι συγκύριος μαζί με άλλους σε ακίνητο.Πώς ρυθμίζονται οι σχέσεις μεταξύ μας;

Είμαι συγκύριος μαζί με άλλους σε ακίνητο.Πώς ρυθμίζονται οι σχέσεις μεταξύ μας;

Στην πράξη,αρκετές φορές συμβαίνει να υπάρχουν περισσότεροι ιδιοκτήτες σε ένα ακίνητο ή ακόμη και να έχουν διάφορων ειδών δικαιώματα πάνω σε αυτό.Με δεδομένο ότι είναι συχνές οι εντάσεις και οι τριβές μεταξύ τους,ο νόμος έρχεται να ρυθμίσει το θέμα,με τρόπο που να συμφέρει τους ίδιους αλλά και το μέλλον του ακινήτου.Σε αυτό το κείμενο θα δούμε κάποια βασικά στοιχεία για το πώς διαμορφώνονται οι σχέσεις των συγκυρίων μεταξύ τους,ακόμη και όταν πρόκειται για την πληρωμή του ΕΝΦΙΑ που βαρύνει τα περισσότερα ακίνητα στην Ελλάδα.

1.Τι είναι η κοινωνία δικαιώματος;

Με τον όρο ‘κοινωνία δικαιώματος’ εννοούμε απλά την συνύπαρξη περισσότερων δικαιωμάτων του ίδιου (ή ακόμη και) διαφορετικού είδους πάνω στο ίδιο πράγμα, είτε αυτό είναι κινητό είτε ακίνητο. Έτσι, κάθε πρόσωπο που διαθέτει δικαίωμα πάνω στο πράγμα ονομάζεται ‘κοινωνός’ και η μερίδα του εκφράζεται με ένα ποσοστό επί του συνόλου του πράγματος. Λέμε δηλαδή ότι ο Α είναι κύριος κατά 3/8 εξ αδιαιρέτου σε ένα ακίνητο.

Αυτό που έχει σημασία να προσέχουμε είναι ότι το πράγμα δεν είναι διαιρεμένο με φυσικό τρόπο και επομένως κάθε κοινωνός μπορεί να χρησιμοποιεί ολόκληρο το κινητό ή ακίνητο πράγμα για τις ανάγκες του, όπως θα δούμε και παρακάτω. Το ότι η μερίδα του είναι σε ύψος 3/8 επί του πράγματος δεν σημαίνει, δηλαδή, ότι το πράγμα διαιρείται νοητά και ο ίδιος μπορεί να χρησιμοποιεί μόνο το συγκεκριμένο ‘κομμάτι’ με βάση την μερίδα του.

Κατά τα λοιπά, δεν αποκλείεται οι διάφοροι κοινωνοί να έχουν και διαφορετικά δικαιώματα πάνω στο πράγματα. Ειδικά, και εφόσον μιλάμε για ακίνητα, ενδέχεται ο ένας από αυτούς να διαθέτει τα 2/8 επί της κυριότητας, άλλος να διαθέτει τα 3/8 επί της επικαρπίας του ακινήτου κλπ. Το παραπάνω φαινόμενο δεν προκαλεί πρόβλημα νομικά και συνήθως οι κοινωνοί μπορούν να λύνουν τις διαφορές τους, με το να εφαρμόζονται οι διατάξεις που προβλέπει ο νόμος για κάθε δικαίωμα ξεχωριστά.

2.Ποια είναι τα δικαιώματα του κοινωνού;

Προφανώς η μερίδα του κοινωνού πάνω στο ακίνητο, παρέχει στον τελευταίο και ορισμένα δικαιώματα των οποίων μπορεί να κάνει χρήση και απέναντι στους άλλους κοινωνούς. Πιο συγκεκριμένα, ο κοινωνός δικαιούται:

  • Να λαμβάνει τους καρπούς και τα ωφελήματα του ακινήτου ανάλογα με το ύψος της μερίδας του. Το δικαίωμα αυτό έχει ο κοινωνός ακόμη κι αν δεν το είχε ασκήσει εξαρχής και το προέβαλε μετά από αρκετό καιρό. Μπορεί όμως με συμφωνηθεί με τους άλλους κοινωνούς ότι κάποιος κοινωνός θα αποκλειστεί από τους καρπούς του ακινήτου (συνήθως με κάποιο άλλο αντάλλαγμα).
  • Να χρησιμοποιεί το κοινό ακίνητο για τις ανάγκες του. Σημαντική προϋπόθεση εδώ είναι να μην εμποδίζεται η χρήση του ακινήτου από τους άλλους κοινωνούς, εφόσον οι τελευταίοι άσκησαν το αντίστοιχο δικαίωμα τους για χρήση του ακινήτου. Εννοείται ότι το δικαίωμα χρήσης εκτείνεται σε όλο το ακίνητο, όπως είπαμε και παραπάνω και όχι στο ύψος της μερίδας κάθε κοινωνού.
  • Να μεταβιβάσει ελεύθερα την μερίδα του επί του ακινήτου. Μπορεί δηλαδή να πωλήσει το μερίδιο του σε άλλον, να συμφωνήσει ανταλλαγή μεριδίων με άλλον κοινωνό πάνω στο ίδιο ακίνητο, να συστήσει εμπράγματο δικαίωμα πάνω στην μερίδα του όπως υποθήκη κλπ. Δεν μπορεί όμως έγκυρα να ενοικιάσει την μερίδα του σε άλλον καθώς αυτό θα απαιτούσε και την σύμφωνη γνώμη των άλλων κοινωνών, όπως θα δούμε.

3.Κι αν το ακίνητο είχε ενοικιαστεί ήδη πριν αποκτήσω σε αυτό μερίδιο;

Δεν αποκλείεται στην πράξη να προκύψει η ενοικίαση ενός ακινήτου και στην συνέχεια κάποιος (κοινωνός πλέον) να αποκτήσει εξ αδιαθέτου μερίδα πάνω σε αυτό. Ο κοινωνός φυσικά έχει το δικαίωμα να εισπράξει τους καρπούς του ακινήτου=το ενοίκιο που προκύπτει από την μίσθωση του ακινήτου. Φυσικά ο ενοικιαστής μπορεί να καταβάλλει το ενοίκιο είτε ολόκληρο σε έναν κοινωνό είτε στον κάθε κοινωνό ξεχωριστά, δηλαδή σε μικρότερα ποσά που θα προκύπτουν από τις μερίδες των κοινωνών (είναι θέμα συμφωνίας εδώ κατά κανόνα).

Ο κοινωνός μπορεί να απαιτήσει μερίδιο επί του ενοικίου από την μίσθωση του ακινήτου, εφόσον αυτή ξεκίνησε/ανανεώθηκε σχετικά πρόσφατα από τότε που ο ίδιος απέκτησε μερίδιο επί του ακινήτου. Δεν μπορεί δηλαδή να απαιτήσει μερίδιο για προηγούμενες μισθώσεις του ακινήτου, οι οποίες λειτουργούσαν αρκετό καιρό πριν την απόκτηση εξ αδιαιρέτου μεριδίου από αυτόν.

Με την απόκτηση μεριδίου ο κοινωνός μπορεί να έχει λόγο και για την παράταση/ανανέωση της μίσθωσης του ακινήτου, σε συμφωνία με τους άλλους κοινωνούς. Εδώ χρειάζεται η πλειοψηφία επί των μερίδων που διαθέτουν οι κοινωνοί για να ληφθεί μια έγκυρη απόφαση (50%+1 δηλαδή ή αλλιώς 2/3 των μερίδων). Εννοείται ότι αν ένας κοινωνός χρησιμοποιεί το ακίνητο αποκλειστικά για δική του διαμονή/εκμετάλλευση, οι υπόλοιποι κοινωνοί μπορούν να ζητήσουν αποζημίωση, η οποία υπολογίζεται επί του ενοικίου που θα κατέβαλε ο κοινωνός για χρήση παρόμοιου ακινήτου στην περιοχή=σε σύγκριση δηλαδή με το μέσο ενοίκιο της περιοχής.

4.Έχει και αντίστοιχες υποχρεώσεις;

Όσον αφορά τις υποχρεώσεις του κοινωνού, ο τελευταίος οφείλει καταρχήν:

  • Να αποζημιώνει τους υπόλοιπους κοινωνούς του ακινήτου (και ειδικότερα τους συγκύριους του) εφόσον προκαλεί ζημία στους τελευταίους από τις πράξεις του. Για παράδειγμα αν ο ίδιος εμπλακεί σε δικαστική διαμάχη λόγω διαφοράς του γειτονικού δικαίου που αφορά και το ακίνητο, τότε εφόσον οι υπόλοιποι κοινωνοί βλάπτονται χωρίς δική τους υπαιτιότητα, θα πρέπει να αποζημιωθούν για τα έξοδα που κατέβαλαν.
  • Να συμμετέχει στις δαπάνες του ακινήτου, οι οποίες μπορεί να είναι οποιασδήποτε φύσης, όπως δημοτικά τέλη/ΕΝΦΙΑ/έξοδα για έκδοση ηλεκτρονικής ταυτότητας ακινήτου. Προφανώς ο κοινωνός πρέπει να συμμετέχει στα παραπάνω έξοδα ανάλογα με το ύψος της μερίδας του, και εφόσον πληρώσει επιπλέον έξοδα πέρα από την μερίδα του μπορεί να τα αναζητήσει από τους υπόλοιπους κοινωνούς/συγκύριους του ακινήτου.
  • Να λειτουργεί καλόπιστα απέναντι στους άλλους συγκύριους δηλαδή να μην επιδιώκει με πρόθεση να βλάψει τα συμφέροντα τους=να μην αρνείται καταχρηστικά την λήψη μιας απόφασης η οποία θα είναι θετική για την εκμετάλλευση του ακινήτου.
  • Να προσπαθεί καταρχήν να λύνει εξώδικα τις διαφορές του με τους άλλους κοινωνούς και όχι να προσφεύγει στα δικαστήρια για μικρής σημασίας παραβάσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να λυθούν σε συνεννόηση με τους άλλους κοινωνούς.
  • Σε περίπτωση που η κοινωνία λυθεί (με έναν από τους τρόπους που θα δούμε παρακάτω), να συνεργάζεται με τους άλλους κοινωνούς για τις ανάγκες της διαδικασίας, ιδίως όταν επεμβαίνει το δικαστήριο, στο οποίο πρέπει συνήθως να παραδίδονται διάφορα έγγραφα που κατέχουν οι κοινωνοί και των οποίων το περιεχόμενο γνωρίζουν οι ίδιοι.

5.Πώς διοικείται το κοινό πράγμα;

Για τον τρόπο διοίκησης του κοινού αντικειμένου, η απάντηση εξαρτάται από τις αλλαγές/μεταβολές που γίνονται σε αυτό και τις οποίες επιδιώκουν οι κοινωνοί. Κι αυτό γιατί για απλές/συνήθεις αλλαγές που δεν αλλάζουν ριζικά το κοινό ακίνητο αλλά εντάσσονται ακόμη και στην συντήρηση του, οι κοινωνοί μπορούν να αποφασίζουν μεταξύ τους με πλειοψηφία, η οποία αφού ο νόμος δεν ορίζει, μπορεί να είναι απλή=να απαιτείται δηλαδή 50%+1 ψήφοι επί του συνόλου των μερίδων για να ληφθεί έγκυρα η απόφαση.

Για αλλαγές και επεμβάσεις στο κοινό ακίνητο που είναι δυσανάλογα δαπανηρές/δεν ταιριάζουν με τον σκοπό εκμετάλλευσης του, τότε απαιτείται ομοφωνία μεταξύ των κοινωνών για να ληφθεί έγκυρα η σχετική απόφαση. Δηλαδή θα πρέπει όλοι οι κοινωνοί να ψηφίσουν θετικά επί της συγκεκριμένης πρότασης, η οποία μπορεί να μην γίνει αποδεκτή ακόμη κι αν διαφωνήσει ένας από αυτούς.

Για παράδειγμα, η εκμίσθωση του ακινήτου σε 3ο πρόσωπο απαιτεί την (απλή) πλειοψηφία επί των μερίδων των κοινωνών για να ληφθεί έγκυρα σαν απόφαση, ενώ η ριζική ανακαίνιση του ακινήτου/η αλλαγή χρήσης του σε επαγγελματικό χώρο ενδεχομένως για τις ανάγκες μιας επαγγελματικής μίσθωσης/η πώληση του ακινήτου σε 3ο απαιτούν ομοφωνία των κοινωνών για να είναι έγκυρες σαν πράξεις. Εξαρτάται βέβαια, πάντοτε, και από την φύση και τον σκοπό του συγκεκριμένου ακινήτου στο οποίο θα επιχειρηθεί η εκάστοτε πράξη που θα επιφέρει (ουσιώδη ή μη) αλλαγή σε αυτό.

6.Κι αν οι συγκύριοι διαφωνούν μεταξύ τους για τον τρόπο διοίκησης;

Σε αυτήν την περίπτωση, ο νόμος προβλέπει ότι το δικαστήριο με απόφαση του θα είναι πλέον αρμόδιο για να καθορίσει τον τρόπο διοίκησης του κοινού ακινήτου. Το παραπάνω όμως τελεί υπό την προϋπόθεση ότι η διοίκηση του κοινού ακινήτου είναι αδύνατη είτε για λόγους που αφορούν τους κοινωνούς (πχ δεν μπορούν να λάβουν μια απόφαση μεταξύ τους λόγω διαφωνιών) είτε ακόμη και για λόγους ανωτέρας βίας (πχ κάποιος κοινωνός έχει πεθάνει/κηρυχθεί σε δικαστική συμπαράσταση και οι κληρονόμοι του δεν έχουν αποκτήσει ακόμη την μερίδα του στο κοινό ακίνητο).

Το δικαστήριο φυσικά οφείλει να κανονίσει την διοίκηση του ακινήτου με τρόπο που να μην βλάπτει τα συμφέροντα των κοινωνών, ενώ οι κοινωνοί δεν μπορούν με νεότερη απόφαση τους να αλλάξουν την ρύθμιση του κοινού ακινήτου όπως αυτή κανονίστηκε με την δικαστική απόφαση. Για να πετύχουν μια τέτοια αλλαγή θα πρέπει να ασκήσουν νέα αγωγή στο δικαστήριο με την οποία θα ζητούν την τροποποίηση του κανονισμού διοίκησης του ακινήτου εφόσον μεταβλήθηκαν και τα δεδομένα βάσει των οποίων είχε ληφθεί η προηγούμενη απόφαση.

Είναι σημαντικό το ότι η απόφαση του δικαστηρίου δεν μπορεί να αφορά θέματα τα οποία απαιτούν ομόφωνη απόφαση των κοινωνών ώστε να ληφθεί απόφαση σχετικά με αυτά. Τέτοια θέματα είναι η πώληση/μεταβίβαση με οποιονδήποτε τρόπο του κοινού ακινήτου για την οποία πρέπει να συναινέσουν όλοι οι κοινωνοί. Για την καλύτερη διοίκηση του κοινού ακινήτου, το δικαστήριο μπορεί να διορίσει διαχειριστή, ο οποίος θα έχει την εξουσία να αντιπροσωπεύει τους κοινωνούς δικαστικά και εξώδικα για συμβάσεις και έννομες σχέσεις που αφορούν το κοινό ακίνητο.

7.Μπορώ να μεταβιβάσω την μερίδα μου στους άλλους συγκύριους με αντάλλαγμα;

Έχοντας υπόψη ότι οι συναλλαγές προχωρούν με γρήγορο ρυθμό, ο νόμος επιτρέπει σε κάθε κοινωνό να μεταβιβάσει την ιδανική του μερίδα πάν στο κοινό ακίνητο είτε σε άλλον κοινωνό είτε σε 3ο με το αντάλλαγμα που θα συμφωνηθεί. Μπορεί ακόμη να επιβαρύνει την μερίδα του επί του ακινήτου και με κάποιο εμπράγματο δικαίωμα (πχ να συσταθεί υποθήκη επί της μερίδας του ακινήτου) αρκεί με αυτόν τον τρόπο να μην εμποδίζεται η χρήση του κοινού ακινήτου από τους υπόλοιπους κοινωνούς.

Είναι αυτονόητο ότι ο κοινωνός δεν μπορεί να διαθέσει κάποιο ξεχωριστό κομμάτι του ακινήτου σε άλλον κοινωνό/σε 3ο πρόσωπο, κι αυτό γιατί η ιδανική του μερίδα καταλαμβάνει όλο το ακίνητο κι όχι κάποια συγκεκριμένη έκταση του. Αντίστοιχα, δεν έχει το δικαίωμα να ενοικιάσει την ιδανική του μερίδα σε άλλον, καθώς για την έγκυρη εκμίσθωση θα έπρεπε να παραδοθεί στον 3ο ολόκληρο το ακίνητο, πράγμα αδύνατο λόγω και της διαφωνίας των άλλων κοινωνών.

Στην περίπτωση αντίθετα όπου 2 κοινωνοί είναι συγκύριοι κατά 50% εξ αδιαιρέτου σε ένα ακίνητο, ο καθένας από αυτούς μπορεί έγκυρα να εκμισθώσει στον άλλον την μερίδα του επί του ακινήτου, δεδομένου ότι θα υπάρχει συμφωνία όλων των κοινωνών για τον τρόπο διοίκησης του ακινήτου και η απόφαση θα είναι τελικά νόμιμη. Έτσι, η έννομη σχέση ανάμεσα στους 2 κοινωνούς θα αλλάξει και ο ένας θα ευθύνεται ως μισθωτής πλέον απέναντι στον άλλον με όλες τις υποχρεώσεις που προβλέπει ο νόμος, ενώ το αντίστοιχο θα συμβεί και ως προς τον άλλον κοινωνό που θα έχει στο εξής την ιδιότητα του εκμισθωτή.

8.Πώς λύνεται γενικά η κοινωνία που υπάρχει μεταξύ μας?

Η έννομη σχέση της κοινωνίας που υπάρχει ανάμεσα στους κοινωνούς μπορεί να λυθεί με διάφορους τρόπους όπως προβλέπει ο νόμος. Το προβάδισμα εδώ έχει η εξώδικη λύση της κοινωνίας εφόσον συμφωνούν οι κοινωνοί. Πιο συγκεκριμένα, η κοινωνία μπορεί να λυθεί:

  • Με την ανταλλαγή των ιδανικών μεριδίων των κοινωνών ανάμεσα τους=ένας κοινωνός μπορεί να αποκτήσει τα μερίδια των άλλων και έτσι να είναι ο ίδιος αποκλειστικός κύριος του ακινήτου. Θα πρέπει όμως η σύμβαση ανταλλαγής να γίνει συμβολαιογραφικά και να μεταγραφεί όπως ισχύει γενικά στις μεταβιβάσεις επί ακινήτων.
  • Με αγωγή διανομής του κοινού ακινήτου από το δικαστήριο. Πρακτικά κάθε κοινωνός μπορεί να ασκήσει αγωγή στο δικαστήριο και να ζητήσει από το τελευταίο είτε να χωριστεί το ακίνητο σε ξεχωριστές εκτάσεις ιδιοκτησίες είτε να πλειστηριαστεί ολόκληρο ως σύνολο.
  • Οι κοινωνοί μπορούν να συμφωνήσουν μεταξύ τους ότι θα απαγορεύεται αγωγή διανομής το πολύ για 10 έτη=η κοινωνία δεν θα μπορεί να λυθεί για αυτό το χρονικό διάστημα και θα πρέπει να περιμένουν ώστε να λυθεί αργότερα.
  • Η συγκεκριμένη αγωγή θα πρέπει να ασκηθεί εναντίον όλων των κοινωνών του ακινήτου, επομένως θα πρέπει οι τελευταίοι να έχουν γνωστή διαμονή και στοιχεία για να επιδοθούν τα αναγκαία έγγραφα.
  • Η διανομή μπορεί να γίνει και με την σύσταση οριζόντιων ιδιοκτησιών επί του ακινήτου, ιδίως αν αυτό είναι οικοδομή στην οποία δεν είχε προηγουμένως συσταθεί οριζόντια ιδιοκτησία. Άρα κάθε κοινωνός θα λάβει ένα ή περισσότερα διαμερίσματα ανάλογα με το ύψος της μερίδας του.
  • Εφόσον υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ των κοινωνών για τις οριζόντιες ιδιοκτησίες, η διαφορά της αξίας κάθε μερίδας μπορεί να αποδοθεί σε χρήμα από τον έναν κοινωνό στον άλλον.
  • Στο ακίνητο μπορούν επίσης να συσταθούν κάθετες ιδιοκτησίες και, με την προϋπόθεση ότι η μερίδες των κοινωνών είναι μεταξύ τους ίσες, κάθε κοινωνός να λάβει από μια ιδιοκτησία μετά από απόφαση του δικαστηρίου.

9.Μπορεί να γίνει και πλειστηριασμός του κοινού ακινήτου;

Εάν αποτύχει η δικαστική διανομή του ακινήτου με έναν από τους παραπάνω τρόπους που αναφέραμε, τότε υπάρχει από τον νόμο η δυνατότητα να πλειστηριαστεί το ακίνητο ώστε οι κοινωνοί να ικανοποιηθούν από το πλειστηρίασμα ανάλογα με το ύψος της μερίδας του καθενός. Για αυτόν τον λόγο ακολουθείται η διαδικασία του πλειστηριασμού, όπως ισχύει και την οποία θα περιγράψουμε αναλυτικά σε άλλο κείμενο.

Δηλαδή θα πρέπει ο δικαστικός επιμελητής να συντάξει έκθεση περιγραφής του ακινήτου και να εκτιμηθεί η αξία του από ειδικό εμπειρογνώμονα για να οριστεί η τιμή πρώτης προσφοράς. Πρέπει να έχουμε υπόψη ότι τα η αμοιβή των παραπάνω προσώπων καθώς και του συμβολαιογράφου αποτελούν έξοδα της διαδικασίας, τα οποία θα αφαιρεθούν από το πλειστηρίασμα που θα εισπραχθεί, και το υπόλοιπο μέρος θα αποδοθεί στους κοινωνούς για να ικανοποιήσουν την χρηματική απαίτηση τους λόγω της μερίδας τους.

Σε περίπτωση που κάποιος κοινωνός διαφωνεί με την περιγραφή του ακινήτου και την τιμή πρώτης προσφοράς που ορίστηκε για αυτό, μπορεί να ασκήσει το ένδικο βοήθημα της ανακοπής ώστε να ζητήσει είτε την ακύρωση και επανάληψη της διαδικασίας από το σημείο που εμφανίστηκε το σφάλμα είτε την διόρθωση της έκθεσης περιγραφής του ακινήτου, προκειμένου να είναι ευδιάκριτη στους 3ους η ταυτότητα του ακινήτου και να μην δημιουργείται σύγχυση στο κοινό που θα πλειοδοτήσει για την απόκτηση του.

10.Πώς λειτουργεί η κοινωνία στην πληρωμή του ΕΝΦΙΑ;

Είπαμε και παραπάνω ότι βασική υποχρέωση των κοινωνών είναι να καλύπτουν τα τακτικά βάρη του ακινήτου, ένα από τα οποία είναι και η πληρωμή του ΕΝΦΙΑ. Στο θέμα αυτό, ο νόμος ορίζει ότι για την πληρωμή του φόρου υπόχρεοι είναι ο κύριος αυτού καθώς και οποιοσδήποτε έχει αποκτήσει δικαίωμα επί του ακινήτου=ο ψιλός κύριος του ακινήτου/ο επικαρπωτής εφόσον η επικαρπία έχει αποχωριστεί από την ψιλή κυριότητα/εκείνος που λαμβάνει το ακίνητο ως δωρεά από κάποιο πρόσωπο/ο υπερθεματιστής που αποκτά το ακίνητο δια μέσου πλειστηριασμού κλπ.

Έτσι λοιπόν,  με βάση τον νόμο ο κύριος του ακινήτου θα υποχρεούται στην πληρωμή ΕΝΦΙΑ ανάλογα με το ποσοστό κυριότητας που έχει επί του ακινήτου. Δηλαδή στην περίπτωση που υπάρχουν περισσότεροι συγκύριοι επί ενός ακίνητου θα ευθύνονται όλοι για την πληρωμή του φόρου, ο καθένας όμως μέχρι το ύψος της μερίδας του. Εννοείται ότι αν κάποιος συγκύριος πληρώσει περισσότερο φόρο από αυτόν που αναλογεί στην μερίδα του, τότε μπορεί να στραφεί αναγωγικά κατά των άλλων συγκύριων και να ζητήσει την επιστροφή των επιπλέον ποσών που κατέβαλε.

Σε ό,τι αφορά την επικαρπία, εκεί ο νόμος διαφοροποιείται: Κι αυτό γιατί ο επικαρπωτής, αν και υποχρεούται στην πληρωμή ΕΝΦΙΑ για λογαριασμό του ακινήτου, εντούτοις το ποσοστό που ευθύνεται μειώνεται όσο αυξάνεται η ηλικία του επικαρπωτή. Δηλαδή ένας επικαρπωτής ηλικίας 80 ετών υποχρεούται να πληρώσει το 1/10 του συνολικού ποσού ΕΝΦΙΑ που καταλογίζεται στο ακίνητο. Ο υπόλοιπος φόρος που απομένει, μετά την αφαίρεση του ποσοστού που αναλογεί στον επικαρπωτή, πρέπει να πληρωθεί από τον ψιλό κύριο του ακινήτου.

Δίπλα στον πελάτη και τις ανάγκες του.

Αθηνά Κοντογιάννη-Δικηγόρος

Όσα αναφέρονται παραπάνω δεν αποτελούν νομικές συμβουλές και ουδεμία ευθύνη φέρεται για αυτές.Για περισσότερες πληροφορίες,επικοινωνήστε μαζί μας.